| საიტის მენიუ |
|
 |
| სექციის კატეგორიები |
|
|
| ჩვენი გამოკითხვა |
|
|
| სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |
|
| შესვლის ფორმა |
|
|
|
 | |  |
|
მთავარი » 2009 » ნოემბერი » 2 » რელიგია და მეცნიერული ფაქტები
0:31 AM რელიგია და მეცნიერული ფაქტები |
მორწმუნეთათვის ბიბლია საღმრთო წიგნია, ხოლო ურწმუნოთათვის? პარადოქსია, მაგრამ ფაქტია - ათეისტები ბიბლიას მხოლოდ იმ მიზნით კითხულობდნენ, რომ ღმერთის არარსებობა დაემტკიცებინათ, სახარებას კი იმისთვის, რომ ქრისტეს არსებობა უარეყოთ. ასე გრძელდებოდა ჩვენს სამშობლოში სამოცდაათ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში. უღმერთობა მეცნიერებად ითვლებოდა - სტუდენტები აბარებდნენ გამოცდებს „მეცნიერულ ათეიზმში“ (მეცნიერულ უღმერთობაში!). დამტკიცებულად ითვლებოდა, რომ მეცნიერება და რელიგია შეუთავსებადია, რომ მორწმუნენი სნეულნი არიან, რომელთაც მკურნალობა ესაჭიროებათ, ხშირად იძულებითაც. მათი ისინი ერთი ბიბლიური ეპითეტის მიხედვით „ბნელეთის მოციქულებს“ უწოდებდნენ.
გავიდა დრო და ეს ფსევდომეცნიერება - ათეიზმი დაემხო. აღმოჩნდა, რომ ბიბლიაში მოიპოვება ისეთი დებულებები, რომლებიც მეცნიერებამ მხოლოდ დღეს, ჩვენს საუკუნეში აღმოაჩინა. და ბუნებრივია, არსებობს სხვებიც, რომელთა სიღრმესა და სიბრძნეს ჩვენი მეცნავი გონება ჯერაც ვერ ჩასწვდომია - მეცნიერებას ჯერაც ვერ მიუღწევია (და ვერც ვერასდროს მისწვდება, როგორც გარშემოწერილი გარშემოუწერელს) ბიბლიის სიმაღლეებისთვის. ამასთან უნდა შევნიშნოთ, რომ უფლისაგან ბიბლია იმისათვის კი არ გვებოძა, რომ ფიზიკაში, ქიმიასა და მათემატიკაში განვისწავლოთ, არამედ ღმერთის არსებული სულის სრულყოფისათვის ჩვენში, ცოდვათაგან ხსნისათვის, საუკუნო ცხოვრებისა და ნეტარებისათვის.
რაც შეეხება საკითხს სამყაროს შექმნის შესახებ, აქ თანამედროვე მეცნიერება მხოლოდ იმას ამტკიცებს, რაც თავის დროზე წმიდანებს უფლისაგან ემცნოთ.
ვინ თქვა პირველად, რომ სამყარო უფორმო მატერიისაგან შეიქმნა
დაახლოებით ორასი წლის წინ მეცნიერებმა გაიგეს, რომ თურმე სამყარო უფორმო, ამორფული მატერიისაგან შეიქმნა. ბიბლიაში კი ამის შესახებ ჯერ კიდევ ქრისტეს შობამდეა ნათქვამი. წიგნში „სიბრძნე სოლომონისა“ ვკითხულობთ, რომ ღმერთის სრულყოფილმა ხელმა „უსახო ნივთიერებისაგან სამყარო შექმნა“ (თ. XI, 18). ნივთიერების სწორედ ასეთ მდგომარეობას - უსახოს ანუ სახის არმქონეს ეწოდება ამორფული ანუ უფორმო მატერია.
ის, რომ დედამიწას საყრდენი არა აქვს, ყველაზე პირველად ბიბლიაში დაიწერა
ცნობილია, რომ დედამიწა არც სპილოზე დგას, არც ვეშაპზე და არც კუზე, როგორც ამას წარმართები თვლიდნენ. ბიბლიაში ამის შესახებ იობის წიგნშია ნათქვამი: ღმერთმა „არაფერზე დაჰკიდა დედამიწა“ (თ. XXVI, 7). იობი ქრისტეს შობამდე 1900-იან წლებში, ე.ი. 3900 წლის წინათ ცხოვრობდა. დაუკვირდით, ეს ნათქვამია მაშინ, როცა არც ასტრონომია არსეობობდა და არც დედამიწის გარშემო მოგზაურობანი!
ვინ თქვა პირველად, რომ დედამიწას უფსკრული აკრავს
ჩვენ ვიცით, რომ დედამიწას კოსმოსი აკრავს, უკეთ, კოსმოსური უფსკრული. თუმცა მუდამ ასე როდი ფიქრობდნენ. წარმართები თვლიდნენ, რომ გარს გვატყია ეთერი და ბროლის გარსები, რომლებზეც მყარადაა მიმაგრებული ციური სხეულები: მზე, მთვარე, პლანეტები, ვარსკვლავები.
კოსმოსური უფსკრულის შესახებ საუბრობდნენ წმინდა მამები, როცა ისინი სამყაროს შექმნის შესახებ ბიბლიის პირველ მუხლებს განმარტავდნენ.
წმ. ბასილი დიდი, კესარია-კაბადოკიის მთავარეპისკოპოსი (IV ს.) წერს: „უფსკრული აკრავს დედამიწას ყოველი მხრიდან“ („უქუსთა დღეთა“). გამოთქმა: „აკრავს დედამიწას ყოველი მხრიდან“ მოწმობს, რომ ჩვენი პლანეტა მრგვალია, სფეროსებრი. ამასვე ამბობდა წმ. იოანე ოქროპირი. წმ. კირილე იერუსალიმელი კი, რომელიც ასევე IV საუკუნეში ცხოვრობდა, ერთ-ერთ თავის ქადაგებაში - „სწავლანი კათაკმეველთათვის“ გვამცნობს: „დედამიწა, სადაც ჩვენ ვცხოვრობთ, ცათა შორის ერთი წერტილივით ჰკიდია“. დაუკვირდით, რაოდენ ზუსტი ასტრონომიული ხედვაა, ხედვა, რომელიც მეცნიერებს ათასი წლის შემდეგ გაუჩნდათ, როცა მათ ტელესკოპი გამოიგონეს.
ვინ თქვა პირველად, რომ დედამიწა მრგვალია
ეს პირველად XVI ს-ის მეცნიერებსა და მოგზაურებს არ უთქვამთ. ერთ-ერთი პირველი, ვინც ეს აზრი გამოთქვა, წმ. იოანე ოქროპირი იყო, როცა იგი ესაიას წინასწარმეტყველებას განმარტავდა (თ. LX, 22):
„ხედავ, რომ დედამიწა წრეა? წრე მიგვანიშნებს დედამიწის მრგვალ ფორმაზე. აუცილებელია ამის ცოდნა, რათა არ შეგვაცდინოს წარმართი ფილოსოფოსების არაკებმა, რომლებიც ფიქრობენ, რომ დედამიწა ღარტაფს, ლანგარს ან რაღაც ამდაგვარს ჰგავს“.
მაშ, ესაიას წინასწარმეტყველების განმარტებაში წმ. იოანე ოქროპირი ბრძანებს, რომ დედამიწას მრგვალი ფორმა აქვს. ის კი, რომ იგი იდეალური სფერო არ გახლავთ, ყველასათვის ცხადზე ცხადია, ვისაც კი ოდესმე მიწაზე წაუბორძიკნია.
ჰაერის წონადობის შესახებ პირველად ბიბლიაში ითქვა
1643 წელს იტალიელმა ფიზიკოსმა ევანჯელისტა ტორიჩელიმ „აღმოაჩინა“ ატმოსფერული წნევა. მანამდე მეცნიერები ფიქრობდნენ, რომ ჰაერი უწონო იყო. მაგრამ იმის შესახებ, რომ ატმოსფეროს ნამდვილად გააჩნია წონა, ნათქვამი არის ბიბლიაში, კერძოდ, იობის წიგნში, იქ სადაც საუბარია სამყაროს შექმნის პირველ დღეებზე, „როდესაც იგი (ღმერთი) ქარს წონას უწესებდა“ (იობი, თ. XXVIII, 25).
დაუკვირდით, რომ ნათქვამია არა უბრალოდ „ჰაერი“, არამედ „ქარი“. მართლაც, მოძრავი ჰაერის (ქარის) მასებს აქვთ სხვადასხვა წონა იმისდა მიხედვით, თუ როგორია ჰაერი - ნოტიო თუ მშრალი, ცხელი თუ ცივი. არადა, ჰაერის მოჩვენებითი უწონადობა აღიარეს და „დაამტკიცეს“ იმდროინდელი მეცნიერების ისეთმა კორიფეებმა, როგორებიც იყვნენ გალილეი და კოპერნიკი და ისინი ამ ცდომილებაშივე აღესრულნენ. მხოლოდ შემდგომ თაობაში დამტკიცდა ბიბლიის ჭეშმარიტება.
გამოჩენილი მეცნიერები რელიგიის შესახებ
ფლამარიონ კამილი: „სამყაროს ასტრონომიული ორგანიზაციის მათემატიკური წესრიგი (მოწესრიგება) გონების ნაყოფია. ეჭვგარეშეა, რომ ეს გონება გაცილებით აღემატება გონებას ასტრონომებისა, რომელთაც მსოფლიოს მმართველი კანონები აღმოაჩინეს“. „მთავარო მიზეზო ყოველგვარი ჰარმონიისა და მშვენიერებისაო! ვინ და რა უნდა იყო შენ, როცა შენი საქმენი ასეთი დიდებულია? და რა ვუწოდოთ მათ, ვინც შენ უარგყოფს, ვინც შენზე არ ფიქრობს, ვისაც არასოდეს უგვრძვნია შენი არსებობა. სამყაროს მამაო! სიყვარულით ვიხრი ქედს შენს წინაშე“...
გერშელი: „რაც უფრო ვითარდება მეცნიერება, მით მეტი დამამტკიცებელი საბუთი ჩნდება იმისა, რომ არსებობს მარადიული, შემომქმედი და ყოვლისშემძლე გონება.“
მედლერი: „ვინც შემთხვევითობის მეტს ვერაფერს ხედავს და არც უნდა დაინახოს იმ ჰარმონიაში, ასე აშკარად რომ ჩანს (ვლინდება) ვარსკვლავებით მოჭედილი ცის აგებულებაში (წყობაში), მან ამ შემთხვევითობას ღვთის სიბრძნე უნდა უწოდოს (დაარქვას).“
უოტსონი: „ვარსკვლავებით მოჭედილი ცის საოცარი მექანიზმის შესწავლისას ჩვენ განცვიფრებაში მოვყავართ უსასრულო, სრულყოფილ, ყოვლისშემძლე და ცოცხალ ღმერთს.“
არტურ კომპტონი (ფიზიკოსი, ნობელის პრემიის ლაურეატი): „რწმენა იწყება იმის ცოდნით, რომ სამყარო და ადამიანი უმაღლესმა გონმა შექმნა. ჩემთვის ძნელი არ არის ამის დაჯერება, იმიტომ რომ გეგმის არსებობის ფაქტი და, აქედან გამომდინარე, გონების არსებობა უდავოა. სამყაროს წესრიგი, რომელიც თვალწინ გვეშლება, თავად ადასტურებს ყველაზე დიდი და უზენაესი მტკიცების ჭეშმარიტებას: „ყველაფრის საწყისი ღმერთია“.
კარლ ლინეი (ცნობილი ბუნებისმეტყველი): სიყვარულსა და მოკრძალებას გამოხატავს ღვთის მიმართ, რომელსაც უწოდებს „პირველ მიუწვდომელ მამოძრავებელ ძალას, არსებას არსებათა, მიზეზს მიზეზთა, წინამძღოლსა და მფარველს სამყაროსი, უფალსა და შემოქმედს ყოველივესას! ამგვარად, სამართლიანია, გვწამდეს, რომ არსებობს ღმერთი: დიდი, მარადიული და დაუსაბამო, რომელმაც შექმნა ქვეყანა და ყოველივე რაი არს მას შინა და მოაწესრიგა იგი. უფალი მიეფარება (ქრება) ჩვენს თვალთაგან, თუმცაღა აღავსებს მათ ნათელით. ერთი მხოლოდ აზრი სწვდება მას, მხოლოდ ამ უღრმეს ტაძარშია დაფარული მისი სიდიადე (დიდებულება).“
მ.ვ. ლომონოსოვი: „შემოქმედმა ადამიანთა მოდგმას ორი წიგნი მიანიჭა. ერთში თავისი სიდიადე აჩვენა; მეორეში - თავისი ნება გაუმჟღავნა. პირველი წიგნი - ეს არის ხილული ქვეყანა, რომელიც უფალმა იმისათვის შექმნა, რომ ადამიანს, შეხედავდა რა ამ უზარმაზარ, მშვენიერ და გამართულ შენობას, მისთვის მინიჭებული შემეცნების უნარის წყალობით, ეღიარებინა ღვთის ყოვლადძლიერება. მეორე წიგნი - წმინდა წერილია. მასში შემოქმედი გვაკურთხებს სულის ცხონებისაკენ. წინასწარმეტყველთა და მოციქულთა ამ ღვთივსულიერ წიგნებში განმმარტებლები არიან ეკლესიის დიდი მოძღვრები. ხოლო პირველად ნახსენები წიგნის განმმარტებლები, რომელშიც მოცემულია ხილული სამყაროს აგებულება, არიან ფიზიკოსები, მათემატიკოსები, ასტრონომები და ბუნებაში გამოვლენილ სხვა ღვთიურ მოქმედებათა ამხსნელნი.
ამპერი: „ბუნებაში შეგვიძლია ვჭვრიტოთ შემოქმედის საქმეები და მათი საშუალებით მივიდეთ შემოქმედის შეცნობამდე“.
აგასისი: „ქყეყანა ყველაზე თვალსაჩინო დამამტკიცებელი საბუთია იმისა, რომ არსებობს პიროვნული ღმერთი, შემოქმედი ყოველივე საგნისა და გამააზრებელი სამყაროსი. მეცნიერება კი შემოქმედის აზრების თარგმნაა ადამიანთა ენაზე“.
კოში: „მე ქრისტიანი ვარ, ანუ მწამს, რომ იესუ ქრისტე არის ღმერთი, ისევე როგორც ეს სწამთ ტიხო დე ბრაჰეს, კოპერნიკს, დეკარტს, ნიუტონს, ფერმას, ლაიბნიცს, პასკალს, გრიმალდის, ეილერსა და სხვებს, როგორც გასული საუკუნეების ყველა დიდ ასტრონომს, ფიზიკოსსა და მათემატიკოსს... ყველაფერ ამაში (სარწმუნოებრივ მოძღვრებაში) ვერაფერს ვხედავ ისეთს, რაც თავგზას ამიბნევდა (როგორც მეცნიერს). პირიქით, ნაბოძები რომ არ მქონდეს ეს წმინდა სარწმუნოება, რომ არ მცოდნოდა, რა მელის მომავალში ან რაზე უნდა ვამყარებდე იმედს, ჩემი მერყევი და მშფოთვარე სული ხან ერთ საგანს მიაწყდებოდა (მიეხეთქებოდა), ხან მეორეს...“
ლუი პასტერი: „რაც უფრო ღრმად შევისწავლი ბუნებას, მით მეტად მაოცებს შემოქმედის საქმეები და მოწიწება მიპყრობს. ლაბორატორიაში მუშაობისას ყოველთვის ვლოცულობ“.
ანრი ბეკერელი: „სწორედ ჩემმა საქმიანობამ მიმიყვანა ღმერთთან, რწმენასთან“.
მაიკლ ფარადეი: „მიკვირს, რატომ ამჯობინებენ ადამიანები თავი იმტვრიონ სხვადასხვა მნიშვნელოვან საკითხებზე, როდესაც უფალმა ღვთიური გამოცხადების ასეთი წიგნი გვიბოძა?“
ტომსონი: „ნუ გეშინიათ დამოუკიდებლად (თავისუფლად) აზროვნებისა! თუ თქვენ საკმარისად კარგად იაზროვნებთ, მეცნიერება აუცილებლად მიგიყვანთ ღმერთთან, რომელზეცაა დაფუძნებული რელიგია, და ნახავთ, რომ მეცნიერება სულაც არ არის რელიგიის მტერი, პირიქით, მისი თანაშემწეა“.
სკოტი: „არ ვიცი არც ერთი საღი მეცნიერული დასკვნა, რომელიც ქრისტიანულ რელიგიას ეწინააღმდეგება“.
რამზაი: „ჩემი აზრით, მეცნიერულ ფაქტებსა და ქრისტიანობის არსებით სწავლებაში არანაირი წინააღმდეგობა არ არსებობს“.
დეკარტი: „ყოველთვის ვთვლიდი, რომ ღმერთისა და სულის არსებობის საკითხები უმთავრესია იმ საკითხებთან ერთად, რომელთა გადაწყვეტაც უფრო ფილოსოფიის საქმეა, ვიდრე თეოლოგიის; რადგან ჩვენთვის, მორწმუნეებისთვის, საკმარისია გვწამდეს ღმერთი და ის, რომ სული არ კვდება სხეულთან ერთად. მაგრამ ურწმუნოებს, რა თქმა უნდა, ვერანაირად ვერ ვაიძულებთ აღიარონ რომელიმე რელიგია ან თუნდაც სათნოება (ზნეობრიობა) სხვაგვარად, თუ არა გონებით“.
ფაბერი: „მსოფლიოს უსასრულო გონი მართავს. რაც მეტად ვაკვირდები, მით მეტს ვგებულობ ამ გონის შესახებ, რომელიც არსებული სამყაროს საიდუმლოებათა მიღმა ანათებს. ვიცი, დამცინებენ, მაგრამ ამაზე ნაკლებად ვდარდობ, ცოცხლად გატყავებას უფრო ადვილად გადავიტანდი, ვიდრე ღვთის რწმენა რომ წაერთმია ჩემთვის ვინმეს! ღმერთი... მე არ მჭირდება მისი რწმენა - მე ვხედავ მას.“
ბლეზ პასკალი: „ადამიანები სამგვარად შეგვიძლია დავყოთ: პირველთ იპოვეს ღმერთი და მისი მსახურნი გახდნენ. ესენი გონიერი და ბედნიერი ადამიანები არიან. მეორეთ ღმერთი არ უპოვიათ და არც ეძებენ. ესენი უგუნურები და უბედურები არიან. მესამეთ ღმერთი არ უპოვნიათ, მაგრამ ეძებენ. ასეთი ადამიანები გონიერნი, ამგრამ ჯერ კიდევ უბედურნი არიან“.
რაილი: „ბევრ გამორჩეულ ადამიანს ბუნებისმეტყველებაზე არაფრის ცოდნა არ სურს, თითქოსდა ამას მატერიაილზმამდე მივყავდეთ. ამგვარი საშიშროება რომ შეიძლება არსებობდეს, გასაკვირი არ არის: ლიტერატურაში მეცნიერების ბევრი დამცველი არსებობს, რომელთაც ამგვარი შეხედულებების გავრცელებით საქმე გაიჩინეს. რა თქმა უნდა, ეჭვგარეშეა, რომ ნებისმიერი ადამიანის მსგავსად, მეცნიერებთანაც შეიძლება შევხვდეთ უხეშ წარმოდგენებს ღმერთსა და ბუნებაზე. მაგრამ დაშორება მეცნიერების სულისა და რელიგიურ-ფილოსოფიური მრწამსისა, რომლითაც ცხოვრობდნენ ნიუტონი, ფარადეი, მაქსველი, ეს, რა თქმა უნდა, ისეთი მდგომარეობაა, რომლის უკუგდებასაც მე არ შევუდგები, რადგან არ ვთვლი საჭიროდ“.
გალილეო გალილეი: „ბუნებრივ მოვლენებში (მოქმედებებში) ჩვენ ვხედავთ უფალ ღმერთს და იგი ამ დროს ისეთივე აღმაფრთოვანებელია, როგორიც ღვთიურ წერილში“. მასვე ეკუთვნის შემდეგი სიტყვები: „წმიდა წერილი არასოდეს სცოდავს და არასოდეს ცდება. შეუძლებელია, წმ. წერილი როდესმე ცდებოდეს, ვინაიდან ბევრ ადგილას იგი არა მარტო უშვებს, არამედ მოითხოვს კიდეც განმარტებას, რადგან პირდაპირ, სიტყვასიტყვით გადმოცმულ აზრში უფრო ღრმა რამ იმალება“.
რეინოლდსი: „ბოლო წლების მეცნიერული გამოკვლევების შედეგებში ვერაფერს ვხედავ ისეთს, რაც დამაეჭვებდა იმაში, რომ ღმერთი ადამიანებს უშუალოდ ეცხადებოდა სხვადასხვა დროს; ქრისტიანობა კი ამ რწმენაზეა დაფუძნებული“.
ბროუნი: „ამ ქვეყანაზე ღვთის შემეცნება ცხოვრებისეული ამაოებიდან გამოღვიძებული გონების პირველი მოძრაობაა“.
შლეიდენი: „ნამდვილი ნატურალისტი ვერასოდეს გახდება მატერიალისტი და ვერასოდეს უარყოფს სულს, თავისუფლებას, ღმერთს“.
ეილერი: „ბიბლია ურწმუნოთა წინააღმდეგობით არაფერს კარგავს, ისევე როგორც არაფერს კარგავს გეომეტრია, რომელსაც ასევე ეწინააღმდეგებიან ზოგიერთები“.
ლაიელი: „რა მიმართულებითაც არ უნდა წავიყვანოთ გამოკვლევები, ყველგან ვაწყედებით უმაღლესი შემოქმედი გონისა და ღმრთის ბრძნული ჩანაფიქრის მოქმედების უტყუარ საბუთებს ბუნებაში“.
ი.პ. პავლოვი: „მე შევისწავლი ნერვული სისტემის მოქმედებებს და ვიცი, რომ ყველა ადამიანური გრძნობა - სიხარული, მწუხარება, ნაღველი, მრისხანება, სიძულვილი, ადამიანის აზრები, თვით აზროვნებისა და განსჯის უნარი (თითოეული მათგანი) დაკავშირებულია ადამიანის ტვინისა და მისი ნერვების გარკვეულ უჯრედებთან. ხოლო როცა სხეული კვდება, ყველა ეს გრძნობა და აზრი თითქოს წყდება უკვე მკვდარი ტვინის უჯრედებს და საერთო კანონის თანახმად, რომლის მიხედვითაც არც ენერგია, არც მატერია უკვალოდ არ ქრება, შეადგენს იმ სულს, უკვდავ სულს, რომლის არსებობასაც ქრისტიანობა ქადაგებს“.
ალექსანდრე პუშკინი: „არსებობს წიგნი, რომლის ყოველი სიტყვა გამარჯვებულია, ახსნილია, ნაქადაგებია მთელ მსოფლიოში; შედარებულია, შეჯერებულია ცხოვრების ყოველგვარ შესაძლებელ შემთხვევასთან და მსოფლიო მოვლენებთან; რომლის ნებისმიერი ფრაზა იციან ყველგან.
ეს წიგნი სახარებაა... მისი მარადიული ხიბლი იმდენად დიდია, რომ თუ ყოველდღიურობით გადაღლილნი, მოწყინებით შეპყრობილნი შემთხვევით გადავშლით, თავს ვერ დავაღწევთ მის ტკბილ გავლენას.“
თეოდორ დოსტოევსკი: „მართლმადიდებლობა ქრისტეს ჭეშმარიტი მოძღვრებაა. ჩვენი სინდისისა და ზნეობის საფუძველია. ამავე დროს, ის უნდა იყოს საზოგადოებრივი ყოფისა და მეცნიერების საფუძველიც.“
ლუი პასტერი: „ერთ მშვენიერ დღეს მომავალ თაობას გაეცინება თანამედროვე მეცნიერ-მატერიალისტთა სისულელზე. რაც უფრო ღრმად ვეცნობი ბუნებას, მით უფრო ვიხიბლები შემოქმედის სწორუპოვარი საქმეებით. ლაბორატორიაში მუშაობისას ღმერთს ვევედრებით, კეთილად წარმართოს ჩვენი მოღვაწეობა.“
მაქს პლანკი: „საითაც არ უნდა გავიხედოთ, რა საგანსაც არ უნდა დავაკვირდეთ, ვერსად ვიპოვით წინააღმდეგობას მეცნიერებასა და რელიგიას შორის. პირიქით, ჩვენ აშკარად დავინახავთ მათ შორის სრულ ჰარმონიას - რელიგიაც და მეცნიერებაც ეძებს ჭეშმარიტებას და მიდის ღვთის აღიარებამდე.“
გოეთე: „ვისაც მომავალი სიცოცხლის არ სწამს, ამ ცხოვრებაშიც მკვდარია.“
დენი დიდრო: „პეპელას თვალები და ფრთებიც კი საკმარისია, რათა უღმერთო გაანადგურო.“
ლუი პასტერი: „რაც უფრო ღრმად ვეუფლები მეცნიერებას, მით უფრო მორწმუნე ვხდები.“
მაიკლ ფარადეი: „როგორც ცრემლები მოძრაობენ გულიდან და გულისკენ, ასევე ბიბლია ღმერთისგან გამოდის და ესმის მას, ვინც ღვთისაა.“
მაქს პლანკი: „რელიგია და მეცნიერება სრულებით არ გამორიცხავს ურთიერთს, როგორც ამას ადრე ფიქრობდნენ და რისიც ეშინია დღეს ბევრ ჩვენს თანამედროვეს; პირიქით, ისინი თანხვდებიან და ავსებენ ერთმანეთს“.
„ორივენი - რელიგია და საბუნებისმეტყველო მეცნიერება - თავიანთი დასაბუთებისათვის საჭიროებენ ღვთის რწმენას, მაგრამ პირველისთვის (რელიგიისთვის) ღმერთი დგას საწყისში, მეორისთვის (მეცნიერებისთვის) - მთელი აზროვნების ბოლოში. რელიგიისთვის ის წარმოადგენს ფუნდამენტს, მეცნიერებისთვის - მსოფლმხედველობის ჩამოყალიბების გვირგვინს“.
მზე გაჩერდა ანუ ნაჩუქარი დღე „ყველა მეცნიერული აღმოჩენა დაშვებულია ერთი მიზნით:
დამოწმდეს ის ღვთიური გამოცხადებანი, რომლებზეც ბიბლიაშია მოთხრობილი.“
ასტრონომი გირშელი
ღმერთის წინააღმდეგ მებრძოლთ უფრო და უფრო უძნელდებათ ადამიანთა ცხოვრებაში ღმერთის მონაწილეობის უამრავი ისტორიული ფაქტის უარყოფა - ბიბლიაში აღწერილი სასწაულებისა, რადგან მათი რეალურობა უფრო და უფრო ხშირად მტკიცდება მეცნიერულად.
ეს ამბავი, ღვთის განკარგულებით, მერილენდის შტატის ქალაქ ბალტიმორში ამერიკელ სწავლულებსა და ასტრონავტებს შეემთხვათ, რომლებიც სივრცის შემსწავლელ პროგრამაზე მუშაობდნენ. ისინი იკვლევდნენ, როგორი მდგომარეობა ექნებოდა მზეს, მთვარესა და სხვა პლანეტებს კოსმოსში 1000 წლის შემდეგ.
„ამის ცოდნა იმისათვის გვჭირდება, რომ ზუსტად განვსაზღვროთ თითოეული თანამგზავრის ორბიტა მისი მთელი არსებობის მანძილზე და, ამგვარად, მომავალში თავიდან ავიცილოთ მათი შეჯახებანი“, - ამბობს „კერტის ენჯირინგის“ კომპანიის პრეზიდენტი, ამ პროგრამის კონსულტანტი, ბატონი ჰაროლდ ჰილი.
მეცნიერები მუშოაბდნენ კომპიუტერზე, რომელიც სპეციალური პროგრამის საშუალებით ასრულებდა გამოთვლებს როგორც ერთი საუკუნის შემდეგ მონაცემებზე, ისე ერთი საუკუნის წინანდელზე.
მოულოდნელად კომპიუტერმა მუშაობა შეწყვიტა და მონიტორზე გამოჩნდა შეტყობინება, რაც იმის მაუწყებელი იყო, რომ ან პროგრამა იყო არასწორი, ან მასში შეტანილი მონაცემები და მიღებული შედეგები ერთმანეთს არ უთანხმდებოდა. როდესაც სპეციალისტებმა კომპიუტერი შეამოწმეს და განაცხადეს, რომ ყველაფერი „წესრიგში იყო“, პროექტის უფროსი დაინტერესდა, რა ხდებოდა. პასუხად კი მიიღო, რომ გასულ დროს ერთი დღე აკლდა.
ტვინის ჭყლეტამ სწავლულებს არაფერი მოუტანა. მათ ვერ გაეგოთ, რატომ მოხდა ასე.
მაშინ ერთმა მეცნიერმა, როგორც აღმოჩნდა, მორწმუნე ქრისტიანმა თქვა, რომ ბავშვობაში საკვირაო სკოლაში დადიოდა, სადაც გაეგონა იმის შესახებ, თუ როგორ გაჩერდა მზე და არ იძვროდა. თუმცა, რა თქმა უნდა, მისი ერთბაშად ყველამ როდი ირწმუნა.
მან აიღო წმიდა წერილი, მოძებნა „ისუ ნავეს წიგნი“ და ყველამ წაიკითხა ნებისმიერი „საღადმოაზროვნე“ ურწმუნო ადამიანისათვის საკამოდ უცანური მტკიცება:
„უთხრა უფალმა ისუს: ნუ შეგეშინდება მათი, რადგან თქვენს ხელში მყავს ისინი ჩაგდებული. ვერცერთი მათგანი ვერ დაგიდგება წინ” (ისუ ნავეს ძე 10; 8).
ისუ ნავე წუხდა დროის სიმცირის გამო, რადგან ბინდდებოდა, დღის სინათლე კი, როგორც ის ფიქრობდა, აუცილებელი იყო მტერზე გასამარჯვებლად.
„მაშინ ელაპარაკა ისუ უფალს იმ დღეს (...) და თქვა (...) მზეო დადექ (...) და მთვარევ (...)! და დადგა მზე და არ განძრეულა მთვარე (...). განა ეს ჩაწერილი არ არის იაშარის წიგნში? „იდგა მზე შუაგულ ცაში და თითქმის მთელი დღე აყოვნებდა ჩასვლას.“ (ისუ 10; 12-13).
„ძლიერი იყო ომში ისუ ნავეს ძე (...), როგორ განდიდდა, როცა ხელები აღაპყრო (...)! (...) განა მისი ხელით არ გაჩერდა მზე და იქმნა ერთი დღე ვითარცა ორი?“ (ზირ. 46; 1-5).
„აი, ის დღეც, რომელიც საუკუნეს აკლია“, - თქვეს მეცნიერებმა და გადაწყვიტეს, კომპიუტერში ისევ გადაემოწმებინათ, ანუ გამოეთვალათ წარსულის დღეები, ოღონდ იმ დღემდე, რომელზედაც ბიბლიაშია მოთხრობილი.
გამოირკვა, რომ დრო, რომელიც ისუ ნავეს ძის ბრძოლისას აკლდებოდათ 23 საათი და 20 წუთი იყო და არა მთელი დღე.
მიღებული პასუხის მიახლოებითობამ, უფრო ზუსტად, 40 წუთის ნაკლებობამ, მეცნიერებს ინტერესი გაუღვიძა და მათ წმიდა წერილის ტექსტები უფრო გულმოდგინედ გადაიკითხეს; იქ ხომ სწორედ ასე წერია: „მზე (...) თითქმის მთელი დღე აყოვნებდა ჩასვლას“ (ისუ 10; 13), და არა მთელი დღე.
მეცნიერებს კიდევ ერთხელ მოუწიათ დაეჯერებინათ, რომ „ღვთიურ წიგნებში შემთხვევით არაფერია ნათქვამი. თვით უმნიშვნელო სიტყვაშიც კი საგანძური იმალება“, - როგორც წმიდა განმანათლებელი იოანე ოქროპირიც გვასწავლის. (Толк. быт. 10; 4).
ეს პატარა სიტყვა „თითქმის“, როგორც აღმოჩნდა, ნამდვილად მნიშვნელოვანია, რადგან თუ დღეს მეცნიერები ვერ შეაჯერებენ 40 წუთს, ორბიტის გამოთვლისას იგივე შეცდომა განმეორდება ათასობით წლის მანძილზე. კოსმოსური პროექტებისათვის კი, სადაც წამებიც კი გამოითვლება, მთელი 40 წუთი, რა თქმა უნდა, ძალიან ბევრია.
როდესაც იმავე მორწმუნე მეცნიერს გაახსენდა, რომ ბიბლიაში არა მარტო მზის გაჩერების სასწაულზეა მოთხრობილი, არამედ მის უკუსვლაზეც, სხვა სწავლულებმა ეს მეცნიერი გიჟად მონათლეს. ყველაზე ეჭვიანებმა კი ბიბლიის პარალელური ადგილების მიმანიშნებელი სისტემის მეშვეობით, ადვილად მიაგნეს „მეოთხე მეფეთას“, სადაც წაიკითხეს:
„უთხრა ხიზკიამ ესაიას: რა იქნება იმის სასწაულად, რომ განმკურნავს უფალი (...)? თქვა ესაიამ: ეს იყოს შენთვის სასწაულად უფლისაგან, რომ აასრულებს უფალი თავის ნათქვამ სიტყვას. ათი საფეხურით წინ ჩავიდეს ჩრდილი თუ ათი საფეხურით დაბრუნდეს უკან? თქვა ხიზკიამ: (...) უკან დაბრუნდეს ჩრდილი. შესთხოვა უფალს ესაია წინასწარმეტყველმა და დააბრუნა უფალმა ჩრდილი ათი საფეხურით“ (4 მეფ. 20; 8-11).
მაშ, „მხოლოდ ჩრდილი დააბრუნა, თუ მასთან ერთად მზეც?“ ყურადღებას გვაქცევინებს მოსკოვის განმანათლებელი ფილარეტი და ამ გზით გვეხმარება, გავარკვიოთ „ქვეყანაში მომხდარ რომელ კონკრეტულ სასწაულზე“ (2 ნეშტთა 32; 31) ეკითხებოდნენ იეხიზკიაჰუს ბაბილონის ელჩები.
მეფე ხიზკიაჰუს განკურნებისას, უფალმა მზე ზენიტში დააბრუნა; და ეს სიმბოლურად იმას ნიშნავდა, რომ მისთვის ჯერ კიდევ შორს იყო, ხატოვნად რომ ვთქვათ, „ცხოვრების საღამო“ თავისი „ჩრდილით“.
კითხვაზე - ეს მხოლოდ იქ დამსწრეთათვის ხილული გადაადგილება იყო ჩრდილისა, თუ ნამდვილად ჰქონდა ადგილი ასტრონომიულ სასწაულს? - სწავლულებმა პასუხი „ესაია წინასწარმეტყველის წიგნში“ ნახეს, სადაც ამ მოვლენის დამატებით დეტალურ აღწერაში წამოჭრილი კითხვის პირდაპირი განმარტებაა მოცემული:
„და იყო უფლის სიტყვა ესაიას მიმართ: (...) აჰა, ათი საფეხურით დავაბრუნებ უკან მზის ჩრდილს, რომელიც უკვე ჩამოსულია (...) საფეხურებზე და უკან დაბრუნდა მზე ათი საფეხურით საფეხურებზე, რომლებიც უკვე ჩავლილი ჰქონდა“ (ეს. 38; 4-8).
დადებითი გაგებით (აზრით), თვითონ მზის მობრუნების საკითხი ჯერ კიდევ ნეტარმა თეოდორიტემ ახსნა, რომელიც ძველი აღთქმის ტექსტების საუკეთესო კომენტატორად ითვლება: „მზესთან დაკავშირებული სასწაული მთელ მსოფლიოში მოხდა. ვინაიდან მზის უკან დაბრუნების შესახებ ყველამ შეიტყო“ (вопр. 52)!
და დასასრულ, მეცნიერებმა გამოიკვლიეს, რომ კიბის ათი საფეხური, რომელიც ზევით, პირდაპირ ახაზ მეფის ოთახში ადიოდა, - ზუსტად 40 წუთია. ამგვარად, 23 საათი და 20 წუთი, რომელიც უფალმა წინასწარმეტყველსა და წინამძღოლს - ისუ ნავეს აჩუქა და 40 წუთი, რომელიც წინასწარმეტყველ ეზეკიას მისცა, ერთიანობაში უდაოდ ზუსტად ის ერთი დღეა, რომელიც მსოფლიო დროს აკლია.
როგორც კი პროგრამის მონაცემებში ბიბლიური მოვლენების შესახებ შეიტანეს ინფორმაცია, ღვთის შეწევნით, კომპიუტერმა მუშაობა განაგრძო!
როგორ შეიძლება, ამ ფაქტს გაკვირვება და უფლის სახელის დიდება არ გამოეწვია?
გვიამბობს თუ არა რაიმეს ამ სასწაულის შესახებ ისტორია?
„ბრძენი ჰეროდოტე, რომელიც „ისტორიის მამამთავრადაა“ მიჩნეული, ქრისტეს შობამდე 480 წლით ადრე მოგვითხრობს, რომ ზოგიერთმა ეგვიპტელმა მოგვმა უჩვენა ჩანაწერები, თუ როგორ გაგრძელდა დღე-ღამე 24 საათით“, - წერს მეცნიერი ა. ჰუკი. - უძველეს ჩინურ ხელნაწერებში პირდაპირაა მითითებული, რომ ამ მოვლენას ადგილი ჰქონდა იმპერატორ იოს დროს, და ჩინურ გენეალოგიურ ნუსხაში მინიშნებულია, რომ ეს იმპერატორი ჩინეთში მეფობდა ისუ ნავეს ძის დროს.
„ბერძნული, ეგვიპტური და ჩინური მტკიცებების გარდა, - ამბობს მეცნიერი მ.ველიკოვსკი, - მზის გაჩერების ისტორიულ ფაქტს, როგორც ცნობილია, ადასტურებს მექსიკური, ფინური, იაპონური, პერუსა და ბევრი სხვა ისტორიული წყაროები“.
მაგალითად, მეცნიერმა ლ.კინგსბოროუმ პირველყოფილი ამერიკელი ინდიელების ყოფა-ცხოვრების ცნობილმა მკვლევარმა დაადგინა, რომ მექსიკელებს, რომლებმაც ევროპელების მიერ ამერიკის „აღმოჩენამდე“ გაცილებით ადრე, განვითარების მაღალ დონეს მიაღწიეს, აქვთ უძველესი გადმოცემა მზეზე, რომელიც „უძრავად იდგა“ მთელი დღის განმავლობაში და ეს მოხდა ზუსტად „შვიდი კურდღლის“ წელს, რაც შეესაბამება ისუ ნავეს პალესტინაში ბრძოლის თარიღს.“
მსოფლიოს ისტორია, რომელიც უამრავ ჭკუის სასწავლებელ მოვლენას შეიცავს, დღესაც მოძღვრავს სწავლის ყველა მსურველს. ვინაიდან ბრძენი სხვის შეცდომებზე სწავლობს, სულელი კი - თავისაზე. მსოფლიოს ეს ერთ-ერთი სასწაულთაგანი, შესანიშნავი მაგალითია იმისა, რომ უფალი ჩვენი ყოველთვის „აღავსებს სახმარს თქვენსას სიმდიდრისაებრ მისისა“ (ფილიპ. 4; 15), რა თქმა უნდა, როცა მისი წმიდა ნების აღსრულებისათვის მხურვალედ ვლოცულობთ.
|
|
კატეგორია: ქართულად-ge |
ნანახია: 1846 |
დაამატა: maisa
| რეიტინგი: 0.0/0 |
კომენტარის დამატება შეუძლიათ მხოლოდ დარეგისტრირებულ მომხმარებლებს [ რეგისტრაცია | შესვლა ] |
|
 | |  |
|
| ძებნა |
|
|
| კალენდარი |
|
|
| ჩანაწერების არქივი |
|
|
| საიტის მეგობრები |
|
|
|
