- საჭიროა ფხიზელი და ფრთხილი იყო, რამეთუ ანტიქრისტე უკვე ახლოა. შეხედეთ, რაოდენ ბევრია წინასწარმეტყველება ჩვენს უკანასკნელ საუკუნეზე და არცერთი მომდევნოზე! იქნებ იმიტომაც, რომ მომავალი საუკუნე აღარ დადგება? ჩვენი დრო განსაკუთრებულია... ნუ გაიკვირვებთ, როცა გაიგებთ, რომ ტაძრებში ისე აღარ ლოცულობენ. თავდაპირველად იტყვიან, რომ ფსალმუნები აღარ იკითხონ, შემდეგ - ჟამნები. უფალი მოითმენს-მოითმენს და მერმე იფეთქებს! მეორედ მოსვლა შორს აღარაა!

როდესაც განკითხვის დღე დადგება, იგი იმდენ ხანს გაგრძელდება, რაც სჭირდება ექვსფსალმუნის გალობას... ახლა ყველას სული სხეულით აქვს დაფარული, სამსჯავროზე კი სხეული იქნება სულით დაფარული.

ერში ყველა როდი წარწყმდება, ისევე როგროც მონასტერში ყველა არ ცხონდება! მონასტრის მონაზვნები და სამონაზვნეები მეშვიდე ცაში იქნებიან, მაგრამ რა ელოდებათ ქალწულებს, რომლებიც ერში იქნებიან? აი, ამ სქემონაზვნებს ეტყვის უფალი, რომ ამ ფარულ ქალწულებს ადგილი დაუთმონ და ეს უკანასკნელნი მათზე ბევრად უფრო წინ წარდგებიან! ეს ფარული ქალწულნი, რომელნიც ერში არიან, ღვთის წინაშ ... კითხვის გაგრძელება »

ჰოი, რა უბედურია იგი, ვინც აღიბეჭდება იმ წყეული ბეჭდით! ეს დაწყევლილი ბეჭედი უდიდეს ჭირსა და უბედურებას შეჰყრის მსოფლიოს. ქვეყნიერება მაშინ ისეთი დაჩაგრული იქნება, რომ ადამიანები დაიწყებენ ერთი ადგილიდან მეორე ადგილზე გადასახლებას. ადგილობრივები-კი, მხილველნი სხვა მხრიდან მოსულთა, ეტყვიან მათ: ჰოი, უბედურო ადამიანებო! რამ გადაგაწყვეტინათ თქვენი საკუთარი, ესოდენ მადლიანი მხარის მიტოვება და ამ წყეულ ადგილას, ჩვენთან მოსვლა, რომელთაც აღარავითარი ადამიანური გრძნობა აღარ შეგვრჩენია? - ასე ივიშვიშებენ ადამიანები ყველა იმ ადგილას, სადაც ისინი საკუთარი მხარეებიდან გადასახლდებიან... მაშინ ღმერთი, იხილავს-რა კაცთა შფოთვას, რომლისგანაც ისინი ბოროტად ევნებიან და საკუთარი ადგილებიდან იწყებენ სხვაგან გადასახლებას, უბრძანებს ზღვას, რათა მან მიიღოს თავისი უწინდელი მხურვალება, რომელიც მას გააჩნდა, რათა ადამიანებმა ვეღარ შესძლონ დასასახლებლად მისი ერთი ადგილიდან მეორეზე გადასვლა. და როდესაც ანტიქრისტე თავის წყეულ ტახტზე დაჯდება, მაშინ ზღვა ისე ადუღდება, როგორც მდუღარე წყალი ქვაბში. და როდესაც წყალი ... კითხვის გაგრძელება »

როგორც წმიდა ნილოს მირონმდინარე ბრძანებს - „ავმეხსიერებაა ბეჭედი ანტიქრისტესი და ავმეხსიერის გულია მისი ბეჭდით დატვიფრული. და როდესაც ანტიქრისტე (ანუ სოფელში მოქმედი სული ანტიქრისტესი) ადებს გულს ამ ბეჭედს, მაშინ ავმეხსიერების ამ ბეჭდისგან სამარადჟამოდ კვდება გული კაცისა (ანუ ღვთის შიშის, ცოდვის გამო მწუხარებისა და სხვა სულიერ გრძნობათა ვერ შემმეცენებელი, ხდება თითქოსდა მკვდარი), ვამბობ: ასე კვდება ადამიანი, რომლის გულიც მძულვარებით არის აღბეჭდილი. ეს წყეული გულღრძოობა ადამიანს ესოდენ უგრძნობელს ხდის, რომ კაცნი სხვადასხვაგვარი სიკვდილით თავადვე იკლავენ თავს. ვიეთნს იგი რწმენისგან განდგომილად ხდის, ზოგთ - თვითმკვლელად, სხვათ იძულებულს, რომ საჩხუბრად აღიძრან, ზოგს გამცემად აქცევს, ზოგს კი მგმობელად, სხვათ - კაეშანში აგდებს და გულს კაცისას არასოდეს აძლევს მოსვენებას. საბრალო ადამიანები კი ვერ ამჩნევენ, რომ ყოველივე ამას გულღრძოობა და ავმეხსიერება იქმს და ისინი სიკვდილამდე მიჰყავს (ამ სტრიქონებზე საჭიროა, მცირედ შევჩერდეთ. წმიდანი გვიხსნის-რა კაცობრიობის უმთავრეს მღელვარებათა საფუძვლებს, რ ... კითხვის გაგრძელება »

იოანე 13 
16. და ყვნეს ყოველნივე - მცირენი და დიდნი, და მდიდარნი და გლახაკნი, და აზნაურნი და მონანი, - რაჲთა მიიღონ ბეჭედი ჴელსა მათსა მარჯუენესა ზედა, ანუ შუბლსა ზედა მათსა. 17. და რაჲთა არავის ჴელ-ეწიფებოდის სყიდად, ანუ განსყიდად, გარნა რომელთა აქუნდეს ბეჭედი სახელისა მჴეცისა მის, ანუ რიცხჳ სახელისა მისისაჲ. 18. აქა არს სიბრძნე; რომელსა აქუს გონებაჲ, აღიპყარნ რიცხჳ იგი მჴეცისაჲ, რამეთუ რიცხჳ კაცისაჲ არს რიცხჳ მისი ექუსას სამეოც და ექუს. 

იოანე 14 
9. და სხუაჲ ანგელოზი მესამე შეუდგა მას და იტყოდა ჴმითა დიდითა: რომელმანცა თაყუანის-სცეს მჴეცსა მას და ხატსა მისსა და მიიღოს ბეჭედი შუბლსა მისსა, ანუ ჴელსა მისსა, 10. მანცა სუას ღჳნისა მისგან გულისწყრომისა ღმრთისა, რომელი-იგი წდეულ არს ურწყულად სასუმელსა მას შინა რისხვისა მისისასა, და იტანჯოს ცეცხლითა და წუმწუბითა წინაშე წმიდათა ანგელოზთა და წინაშე კრავისა. 11. და კუამლი ტანჯვისა მისისაჲ უკუნითი უკუნისამდე აღვიდოდის, და არა აქუნდეს განსუენებაჲ დღე და ღამე, რომელთაცა თაყუანის-სცენ მჴეცსა მას და ხატსა მისსა, ანუ მიიღონ ბეჭედი სახე ... კითხვის გაგრძელება »

მორწმუნეთათვის ბიბლია საღმრთო წიგნია, ხოლო ურწმუნოთათვის? პარადოქსია, მაგრამ ფაქტია - ათეისტები ბიბლიას მხოლოდ იმ მიზნით კითხულობდნენ, რომ ღმერთის არარსებობა დაემტკიცებინათ, სახარებას კი იმისთვის, რომ ქრისტეს არსებობა უარეყოთ. ასე გრძელდებოდა ჩვენს სამშობლოში სამოცდაათ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში. უღმერთობა მეცნიერებად ითვლებოდა - სტუდენტები აბარებდნენ გამოცდებს „მეცნიერულ ათეიზმში“ (მეცნიერულ უღმერთობაში!). დამტკიცებულად ითვლებოდა, რომ მეცნიერება და რელიგია შეუთავსებადია, რომ მორწმუნენი სნეულნი არიან, რომელთაც მკურნალობა ესაჭიროებათ, ხშირად იძულებითაც. მათი ისინი ერთი ბიბლიური ეპითეტის მიხედვით „ბნელეთის მოციქულებს“ უწოდებდნენ.

გავიდა დრო და ეს ფსევდომეცნიერება - ათეიზმი დაემხო. აღმოჩნდა, რომ ბიბლიაში მოიპოვება ისეთი დებულებები, რომლებიც მეცნიერებამ მხოლოდ დღეს, ჩვენს საუკუნეში აღმოაჩინა. და ბუნებრივია, არსებობს სხვებიც, რომელთა სიღრმესა და სიბრძნეს ჩვენი მეცნავი გონება ჯერაც ვერ ჩასწვდომია - მეცნიერებას ჯერაც ვერ მიუღწევია (და ვერც ვერასდროს მისწვდება, როგორც გარშემოწერილი გა ... კითხვის გაგრძელება »