”განსაკუთრებულად საიდუმლო ინფორმაციის დასაცავად გამოყენებულ უნდა იქნას განსაკუთრებულად დახვეწილი ხერხები,”განაცხადა ცინცინატის შტატში დაფუძნებული კომპანიის მთავარმა მმართველმა, შონ დარკსმა. მან შეადარა ეს ჩიპი თვალის ბადისებრი გარსის ან თითების ანაბეჭდების სკანირებას (ანუ საგანგებო ხელსაწყოთი დაწვრილებითი სურათის გადაღებას ან სხვა ინფორმაციის აკრეფას) - ”შესასვლელთან ჩაყენებულია ელექტრო-მკითხველი (ინფორმაციის ამკრეფი), რომელსაც ხელს მიუშვერ და კარიც გაიღება.” ხომ ვითომდაც უწყინარი რამეა? შესაძლოა.
”პრეზიდენტმა (ალვარო) ურიბემ განაცხადა, რომ მიზანშეწონილი იქნებოდა სეზონურ სამუშაობზე ამერიკაში მიმავალი კოლუმბიელი მუშების სხეულებში ჩაინერგოს მიკროჩიპები, აშშ-ში შეღწევის უფლების მიღებამდე. მაგრამ, მეეჭვება რომ მიკროჩიპების ჩაყენება ეფექტური იყოს, რადგან იმიგრანტმა მუშებმა შესაძლოა მათი ამოღება მოახერხონ.” - განაცხადა, 2006 წლის 26 აპრილს, კოლუმბიაში ოფიციალური ვიზიტიდან დაბრუნებულმა რესპუბლიკელმა სენატორმა პენსილვანიიდან, არლენ სპეკტერმა.
სამსახურეობრივი მოვალეობის შესასრულებლად ამერიკელების სხეულებში, ელექტრონული საიდინტეფიკაციო მოწყობილობის ჩანერგვის ფაქტმა საზოგადოებაში გაცხარებული კამათი გამოიწვია. ზოგიერთებისათვის, მიკროჩიპი არაჩვეულებრივი გამოგონებაა - მაღალ ტექნოლოგიური დამხმარე ხელსაწყო, რომელიც გააუმჯობესებს ატომური ელექტროსადგურებისა და სამხედრო ბაზების უსაფრთხოებას, დაეხმარება ხელისუფლებას ალცჰაიმერის ავადმყოფობით დაავადებული უგონოდ მოხეტიალე პაციენტების პირადობის დადგენაში, საშუალებას მისცემს მომხმარებლებს შეიძინონ საყიდლები, სრული მნივნელობით, ჩიპიანი ხელის ერთი მოქნევით.
სხვებისთვის, ადამიანების ამგვარი დადაღვა გულისხმობს ”ორველისეულ” (იგულისხმება ”1984” რომანის ავტორი ჯორჯ ორველი), გადახვევას იმ მრავალ საუკუნიანი ისტორიიდან და ტრადიციიდან, რომელის თანახმადაც ადამინებს გააჩნიათ გადაადგილებისა და მოქმედების თავისუფლება. ჩიპების ადამიანებში ჩანერგვა, ამტკიცებენ ისინი, შეიძლება დაიწყოს ალცჰაიმერის პაციენტებით, ან არმიის სპეც. დანიშნულების ნაწილების ჯარისკაცებით, მაგრამ საბოლოოდ შემოთავაზებული იქნება დამნაშავეთათვის, მიმაგრებით საპყრობილედან განთავისუფლებულთათვის, შემდეგ იგი გავრცელდება სექსუალურ დანაშაულთა ჩამდენთზეც, მერე კი არალეგალური იმიგრანტებისათვის - საბოლოო ანგარიშში ამა თუ იმ კატეგორიაში მომხდარი ამერიკელების უმრავლესობა აღმოჩნდება ელექტრონული მიკროჩიპის მატარებელთა შორის.
კვალის მარეგისტრირებელი საშუალებებით ყველაფრის აღჭურვის კონცეფცია ამერიკელებისათვის უცხო არ არის. 30 წლის წინ, პირველი ელექტრონული იარლიყები მიამაგრეს მსხვილფეხა საქონელს რათა მენახირეებს თვალი ედევნებინათ ჯოგის გამრავლებისა და კვების ჩვევებზე. 1990-იან წლებში კი უკვე , მილიონობით ჩიპი ჩაენერგა სხვა საქონელს, ძაღლებს, კატებს, სადოღე ცხენებსაც კი.
"მიკროჩიპები შესაძლებელია გამოყენებულ იქნას შეერთებული შტატების შეიარაღებულ ძალებში სამხედრო მოსამსახურის პიროვნების გამოსაცნობი ლითონის გულსაკიდების შესანაცვლებალად” - განაცხადა, 2005 წლის 11 ივნისს, ჯანადაცვისა და სოციალური უზრუნვლყოფის სამდივნოს ყოფილმა თავმჯდომარემ, ხოლო ამჟამად, 2008 წლის საპრეზიდენტო არჩევნების კანდიდატმა ტომი ტომპსონმა. ამჟამად, მიკროჩიპებს ამაგრებენ ავტომობილების ქარსარიდ მინებზე, როგორც საგადასახადო მოწყობილობას ფასიან გზებზე გასასვლელად; აგრეთვე, ”უკონტაქტო” საგადასახადო ბარათებზე, მათ ამონტაჟებენ ”მიშელინის” საბურავებში, ბიბლიოთეკის წიგნებში, პასპორტებში, სამსახუროებრივი დანიშნულების ტანსაცმელში, სამგზავრო ჩანთებში, და, უამრავ მომხმარებელთაგან ფარულად, მთელ რიგ სხვადასხვა პირადი მოხმარების საგნებში, ”ჰიულიტ პაკარდის” პრინტერებიდან ”სანიოს” ტელევიზორებამდე, ”ვოლ მარტში” და ”ბესტ ბაიში” (ფართო მოხმარების მაღაზიათა ქსელები).
მაგრამ CityWatcher.com -ის თანამშორმლები არ იყვნენ მოხმარების საგნები, ან შინაური ცხოველები. ” შეგვაშინა იმან რომ სახელმწიფო კონტრაქტორი, რომლის სპეციალიზაცია სათვალთვალო კამერების დაყენებაა, პირველი იყო ამ ტექნოლოგიის სამუშაო ადგილზე დანერგვაში,” განაცხადა ლიზ მაკინატაირმა, თანაავტორმა წიგნისა -”მზვერავი ჩიპები: როგორ გეგმავენ წამყვანი კორპორაციები და სახელმწიფო თვალყური ადევნონ თქვენს ყოველ მოძრაობას რადიო სიხშირეთა გამომცნობი მოწყობილობების მეშვეობით.”
ბატონმა დარკსმა, CityWatcher.com-ის აღმასრულებელმა ხელმძღვანელმა, აღნიშნა, რომ მან და მისმა თანამშრომლებმაც ნებაყოფილობით ჩაიყენეს ჩიპები.”თქვენ ალბათ ფიქრომთ რომ, ჩვენ ძალით ვუნერგავთ ადამიანებს ჩიპებს” განუცხადა მან ჟურნალისტს,” ეს სინამდვილეს სრულიად არ შეესაბამება.”
მიუხედავად ამისა, კომპანიის განცხადებიდან რამდენიმე დღეში, სამოქალაქო თავისუფლებათა დამცველები და კონსერვატიული ქრისტიანები გაერთიანდნენ მიკროჩიპის ადამინებში ჩანერგვის დასაგმობად.
რადიო სიხშირის გამომცნობი ჩიპებით, ამტკიცებენ ისინი, მალე შესაძლებელი გახდება ის რომ სახელმწიფომ ელქტრონულად ”გაჩხრიკოს” მოქალაქეები - ანუ საიდუმლოდ ჩაატაროს მონიტორინგი, გზის განაპირა და ფეხით მოსიარულეთა ზონებში რადიოსიხშირის ელექტრო- მკითხველი მოწყობილობების განლაგებით. მათი გამოყენება შესაძლებელია, აგრთვე, სამასხურში თანამშრომლების დასაბეზღებლად - თუ რამდენი დრო დაჰყვეს მათ შესვენებაზე, საპირფარეშოში, თამბაქოს მოსაწევად განკუთვნილ ადგილას. შეიძლებელი იქნება ეს ინფორმაცია თვალისდახამხამებაში გადაიცეს, ჩაიწეროს და შენახულ იქნას კომპანიის კერძო საინფორმაციო საცავებში.
”შესაძლებელია თუ არა, რომ მიკროსქემა ჩაინერგოს პიროვნების სხეულში, მისი ყოველი მოძრაობის დასაფიქსირებლად? ამ საკითხის განხილვა ამჟამად მიმდინარეობს. თქვენ მოგიხდებათ ამ საკითხზე გადაწყვეტილების მიღება, თქვენი ამ თანამდებობაზე ყოფნის ვადის დასრულდებამდე.” - განუცხადა დემოკრატმა სენატორმა დელავერიდან, ჯო ბაიდენმა ჯონ რობერტსს, მისი უზენაესი სასამართლოს წევრობის დასამტკიცებლად გამართულ სხდომაზე, 2005 წლის 12 სექტემბერს.
”ბოლოს და ბოლოს,” ამბობს კატერინ ალბრეხტი, პიროვნულ უფლებათა დამცველი, რომლიც მომხმარებელთა განათლებისა და რადიო სიხშირეთა გამომცნობი ჩიპების სპეციალისტია, ”არსებობს იმის საშიშროება რომ, სახელწიფო, ან დამსაქმებელი, ერთ მშვენიერ დღეს განაცხადებს - ან ჩიპი ჩაისვი, ან იშიმშილე.” ზოგიერთმა ქრისტიანმა კრიტიკოსებმა ჩიპების ჩანერგვაში დაინახეს აღსრულება ბიბლიური წინასწარმეტყველებისა, რომელშიც აღწერილია ბოროტების ჟამი, როდესაც ადამიანებს აიძულებენ მიიღონ ”მხეცის ნიშანი” თავიანთ სხეულებზე, იმისთვის რომ იყოდონ და გაყიდონ.
გარი ვოჰლშილდი, მიჩიგანის შტატის ქალაქ ლოველის რომაულ კათოლიკური ორგანიზაციის ”ამა ბოლო ჟამთა სამღვდელოებათას” პრეზიდენტმა შექმნა ვებ გვერდი რომელზეც დაუკავშირა მიკროჩიპები აპოკალიპტურ წინასწარმეტყველებას წმ.იოანეს გამოცხადების წიგნიდან.
”როგორც ბიბლია ბრძანეს ღვთის რისხვა დაატყდება მათ ვინც მიიღებს მხეცის ნიშანს. ისინი ვინც უარყოფენ სატანურ ჩიპს გადარჩებიან” - ამბობს ვოჰლშილდი.
11 სექტემბრის ტერაქტების შემდეგ ამერიკაში ელექტრონული თვალთვალი უამრავი სხვადასხვა სახით ხორციელდება: ბენზინგასამართ სადგურებზე დაყენებული ვიდიო კამერებით; მოზარდის შარვლის უკანა ჯიბეში ჩადებული მობილური ტელეფონით; სუპერმარკეტის სასყიდლების ურიკაზე მიმაგრებული რადიო იარლიყით; პორშეს ავტომობილში ჩაყენებული მანქანის გატაცაბის საწინააღმდეგო ”ლოჯეკის” მოწყობილობით, და სხვ.
”ჩვენ სინამდვილეში აღმოვჩნდით ამერიკაში ტოტალური თვალთვალის საზოგადოების შექნის საწყისებთან, სადაც ნებისმიერი მოძრაობა, ნებისმიერი ქმედება - ზოგიერთთა მტკიცებით კი, მომავალში ჩვენი ნებისმიერი აზრიც კი - გამოიკვლევის, თვალთვალის, მიყურადების, ჩაწერისა და ანალიზის ობიექტი გახდება.” განაცხადა კოლუმბიის ოლქის ქალაქ ვაშინგტონში მდებარე ამერიკის სამოქალაქო უფლებათა კავშირის ტექნოლოგიისა და თავისუფლების პროგრამის დირექტორმა, ბარრი სტაინჰარდტმა. რადიო სიხშირეთა გამომცნობმა ტექნოლოგიამ, სტეინჰარდტის აზრით, ”შესაძლოა კრიტიკული როლი ითამაშოს ამგვარი საზოგადოების შექმნაში.”
თავისი დიზაინით ეს იარლიყი საკმაოდ მარტივია: სამედიცინო ხარისხის შუშის კაპსულა შეიცავს სილიკონის კომპიუტერულ ჩიპს, სპილენძის ანტენასა და ”კონდენსატორს”, რომელიც ელექტრომაგნიტური მკითხავის მეშვეობით გადასცემს ჩიპზე შენახულ მონაცემებს.
ჩვენ გვჭირდება სისტემა საზოგადოებისათვის არასაშიშ პირთა მუდმივი იდენტიფიკაცისათვის. საზოგადოების უმრავლესობა არასდროს ააფეთქებს რაიმეს და ამიტომ უნდა შემუშავდეს დღეს არსებულ ფოტო საბუთებზე უფრო მოსახერხებელი რამ... მე სულაც არა ვარ იმის წინააღმდეგი რომ, ჩემს ხელში სამუდამოდ ჩაინერგოს ისეთი რამ რაც მოახდენს ჩემს იდენტიფიცირებას.” -”, განაცხადა CBS-TV-ის კომენტატორმა ენდი რუნიმ ახალი ამბების პროგრამაში, ”60 წუთში” რომელიც ეთერში 2002 წლის 10 თებერვალს გავიდა.
იმპლანტირება სწრაფი და შედარებით მარტივი პროცედურაა. ადგილობრივი ანესთეზიის შემდეგ, სპეციალური შპრიცით მიკროჩიპი ხელის კანქვეშ შეჰყავთ.
”ისეთივე გრძნობაა როგორც, ვაქცინირების დროს - კანზე ცოტაოდენი წნევის შეგრძნება, სპეციფიური ტკივილის გარეშე,” ამბობს ჯონ ჰალამკა, ბოსტონის Beth Israel-ს სახელობის სამედიცინო ცენტრის სასწრაფო დახმარების ექიმი.
მას ორი წლის წინ ჩაუდგეს ჩიპი, ”ასე რომ, თუ მე ოდესმე მოვხვდი ავარიაში, და უგრძნობლად მომიყვანეს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში, მაშინ ექიმები სწრაფად შეძლებენ ჩემი პირადობის დადგენას, ხოლო ჩემი სამედიცინო ისტორია მათთვის იქვე იქნება ხელმისაწვდომი. ჩიპიანი პიროვნების სამედიცონო მონაცემების გამუდმებით განახლება შეიძლება, რადგანაც ინფორმაცია ინახება ინტერნეტით მისაწვდომ საინფორმაციო ბაზაში. ჰალამკა განიხილავს თავის ჩიპს როგორც მორიგ ახალ ტექნოლოგიას, რომელსაც პრაქტიკული დანიშნულება აქვს. თუმც ისიც ნათელია, აღიარებს ის, რომ იმპლანტირებული რადიო სიხშირის იდენტიფიკატორის ფლობას მოჰყვება გარკვეული არასასურველი შედეგები.
”ჩემი მეგობრები მეუბნებიან რომ მე ”დადაღული” ვარ სიცოცხლის ბოლომდე და მე დავკარგე ჩემი ანონიმურობა. გულახდილად რომ გითხრათ, ვფიქრობ ისინი არ სცდებიან.”
მიკროჩიპის მომხრეები და მოწინააღმდეგენი იზიარებენ იმ აზრს რომ, ამერიკელები ეჭვისთვალით აღიქვამენ მიკროჩიპისა და რადიო სიხშირის საიდენტიფიკაციო მოწყობილობის მაგვარ ტექნოლოგიებს. ბევრი სვამს კითხვას: გააჩნია თუ არა თანამედროვე ჩიპებს გლობალური პოზიციონირების გადამცემები, რომელნიც საშუალებას მისცემენ მთავრობას ზუსტად დაადგინოს პიროვნების ადგილმდებარეობა ნებისმიერ დროს? (ასეთი ტექნოლოგია ჯერ არ არსებობს.)”სრულიად შესაძლებელია წარმოვიდგინოთ, რომ ახლო მომავალში ადამიანს რომელსაც სამედიცინო მოსაზრებებით აქვს ჩადგმული მიკროჩიპი, ბოროტმოქმედთა მსხვერპლი შეიქმნას, რომლებსაც ამ ადამიანის გადაადგილების დაფიქსირებისათვის თავისუფლად შეეძლებათ რადიო სიხშირეთა დამაფიქსირებელი მოწყობილობის დამალვა მსხვერპლის სახლში, ან სახლის კართან.” - განაცხადა სინდი სოუთვორსმა, ოჯახური ძალადობის აღკვეთის ეროვნული ქსელის ტექნოლოგიის განყოფილების დირექტორმა, ქალაქ ვაშინგტონში 2007 წლის 7 ივნისს.
მაგრამ, შეძლებს თუ არა ტექნოლოგიაში გათვითცნობიერებული ბოროტმოქმედი დააკავშიროს რადიო სიხშირეთა მკითხავები-სკანერები ვიდეო კამერებთან და გადაიღოს ფირზე პიროვნების სახლში ყოველი შესვლა - გამოსვლა? (საკმაოდ ადვილადაა შესაძლებელი, მართალია ჯერ-ჯერობით არც თუ ისე იაფია ამის გაკეთება. დღესდღეობით, ეს ელექტრო-მკითხაველები ღირს $300 და მეტიც.) ხოლო, რაც შეეხება ქურდებს? შესძლებენ თუ არა ისინი რადიო სიხშირის მკითხველების თვითონ გაკეთებას, და ფარულად სხეულში ჩაყენებული მიკროჩიპიდან პირადობის საიდენტიფიკაციო ინფორმაციის ამოკითხვას? (დიახ. ასეთ ხრიკს საკუთარი სახელიც კი გააჩნია - ”სპუფინგი” ანუ თაღლითობა.) რამდენი ხანია არსებობს მიკროჩიპი? (დაახლოვებით 10-15 წელი.) თუ მიკროჩიპის ტარება მოგბეზრდათ, შეიძლება თუ არა მისი უმტკივნეულოდ მოშორება? (მოკლე პასუხია: არა.)
დღესდღეობით, სტაინჰარდტი და პიროვნული უფლებების სხვა ქომაგები საიდენტიფიკაციო საბუთების - პასპორტების, მართვის მოწმობებისა და მსგავსი საბუთების - მიკრო ჩიპებით აღჭურვას, ამერიკელების პიროვნული უფლებების შელახვის როგორც უფრო რეალურ საშიშროებას ისე აღიქვამენ , ვიდრე ადამიანის სხეულში ჩიპების ჩანერგვას. საავადმყოფოების, ექიმთა ოფისების, პოლიციის განყოფილებებისა და სამთავრობო სააგენტოების აღჭურვა რადიოსიხშირეების გამომცნობი ელექტრო-მკითხველებით ძვირი დაჯდება, პერსონალის გაწვრთნას დრო დასჭირდება. სტაინჰარდტს მიაჩნია რომ ” ბევრი როგორც არასასიამოვნო პროცედურას ისე მიიღებს ჩიპების მკლავში, ან სხეულის სხვა ნებისმიერ ადგილში, ჩასმას.” მაგრამ, საკმაოდ საინტერესო რამ მოხდა 2004 წლის მარტში ესპანეთში, ბარსელონას, ”ბაჰა ბიჩ კლუბში” - ღამის კლუბში, რომელიც 25 წლამდე ახალგაზრდებს ემსახურება- სადაც ე.წ. ”იმპლანტ ღამეების” ჩატარება დაიწყეს.
თეთრხალათიანი, რეზინის ხელთათმანიან ხელში შპრიცით, კომპანიის ”ჩიპების ჩამდგმელი” მისეირნობდა კლუბში მოსული ვაჟებისა და ახალგაზრდა ქალების რიგის გასწვრივ და ანესტეზიის შემდეგ რაიმე წინააღმდეგობის გარეშე თავისუფლად უნერგავდა მათ მკლავებში მიკროჩიპებს.
”როდესაც ადამიანის სხეულში მიკროჩიპი იმპლანტირდება, ეს უკვე არა მხოლოდ პიროვნული უფლებების დარღვევის,, არამედ ადამიანის უფლებიბის ხელყოფის საკითხიც ხდება.” – 2007 წლის 5 ივნისს განაცხადა პიროვნული უფლებების ელექტრონული ინფორმაციის ცენტრის დირექტორმა, მარკ როზენბერგმა.
მაინც რა სარგებელს ხედავენ ზოგიერთები ამ მიკროჩიპებში. კომფორტს!- იმპლანტირებულები რაიმე დაყოვნების გარეშე შეძლებენ ჩაუქროლონ კლუბის შესასვლეთან მდგარ მცველებსა და კლუბში მოხვედრის მსურველთა რიგებს, მათთვის ფართედ გაიღება კლუბის ელიტარული წევრებისთვის განკუთვნილი ოთახების კარები, შესძლებენ ნაღდი ფულისა ან საკრედიტო ბარათების გარეშე გადაიხადონ სასმელების საფასური რადგან კლუბის ელიტარული წევრის ჩიპის საიდენტიფიკაციო ნომერი მიბმულია მომხმარებლის საფინანსო ანგარიშებზე და ინახება კლუბის კომპიუტერში.
ჩიპის საკუთარ სხეულიში იმპლანტირების შემდეგ, კლუბის მფლობელმა, კონრად კ. ჩეისმა, განაცხადა რომ ჩიპის ჩადგმა დიდ პრობლემას არ წარმოადგენს მისი კლუბის კლიენტებისათვის, რადგანაც ”თითქმის ყველას აქვს სხეულის სხვადასხვა ნაწილებში ჩასმული ლითონის სამკაულები, სვირინგები ან იმპლანტირებული სილიკონი.”
ელიტარული ჩიპის ჩადგმა მალე გავრცელდა ჰოლანდიის როტერდმის ”ბაჰა ბიჩის კლუბში”, შოტლანდიის ქალაქ ედინგურგის ”სობა ბარში” და ფლორიდის შტატის ქალაქ მაიამი ბიჩში მდებარე ”ამიკა ღამის კლუბში”.
ამავე წელს, მექსიკის გენერალურმა პროკურორმა, რაფაელ მასედომ, გააკეთა განცხადება რომელმაც აღტაცებაში მოიყვანა ჩიპის მხარდამჭერნი და შეაშინა პიროვნულ უფლებათა ქომაგნი: მან და მისი აპარატის 18 წევრმა ჩაიდგეს მიკროჩიპები, საიდუმლო საბუთების საცავი ოთახის უსაფრთხოების გასაუმჯობესებლად, რომლის კარი იღებოდა მხოლოდ ”პორტალური ელექტრო-მკითხავით” ჩიპის სკანირების შემდეგ.
მაგრამ, გააუმჯობესა თუ არა ამ მოვლენამ მექსიკელთა უსაფრთხოება?
"არსებითად ვერ გააუმჯობესა”, თქვა მასაჩუსეტის შტატის ქალაქ კემბრიჯში უშიშროების საკითხების დამოუკედებელმა მკვლევარმა, ჯონატან ვესტჰიუზმა. მან შექმნა ”ემულიატორი”, ანუ ხელით სატარებელი მოწყობილობა რომელიც ახდენდა იმპლანტირებული ჩიპების ელექტრონულ კლონირებას. კომპიუტერული უშიშროების ექსპერტების ჯგუფთან ერთად მან ტელეგადაცემაში მოახდინა იმის დემონსტრირება თუ რამდენად ადვილია ჩიპიდან ინფორმაციის მოტაცება.
ჯონ ჰოპკინსის უნივერსიტეტის მკლევარი, ადამ სტაბლფილდი, რომელიც ამ გუნდის წევრი გახდა, განმარტავს: ”საკმარისია რამოდენიმე სანტიმეტრში ჩაუარო ჩიპიან პიროვნებას რომ გადმოიწერო მისი ჩიპის კოდი, ხოლო შემდეგ ღილაკის დაჭერით გაუმეორო იგივე საიდენტიფიკაციო ნომერი ნებისმიერ მკითხველ-სკანერს და შენ პრაქტიკულად ითვისებ სხვა ადამიანის პიროვნებას.”
კომპანია, რომელიც ადამინებისათვის საინპლანტაციოდ ჩიპებს აწარმოებს, ფლორიდის შტატის ქალაქ დელრეი ბიჩის ”ვერი ჩიპ” კორპორაცია, ეთანხმება ჩიპის ზემოთაღწერილ ნაკლს, მიუხედავად იმისა რომ, ის ახდენს თავისი რადიო იარლიყებისა და პორტალური სკანერების რეკლამირებას როგორც უმაღლესი დონის დაცვის კლასიფიკაციის მქონე ობიექტების და ატომურ ელექტროსადგურთათვის აუცილებელ მოწყობილობას.
”ინფორმაციის მიტაცება რადიო სიხშირეების მოწყობილობებიდან სიძნელეს არ წარმოადგენს,” ამბობს კომპანიის ხელმძღვანელი სკოტ სილვერმანი. ამავე დროს, ”მხოლოდ თვით ჩიპს გააჩნია უნიკალური 16 ციფრიანი საიდენტიფიკაციო ნომერი, რომლის შესაბამისი ინფორმაცია ინახება საინფორმაციო ბაზაში.”
ამ ნაკლის გათვალისწინებითაც, ამტკიცებს ის, მაინც უფრო ძნელია ვერიჩიპის კლონირება ვიდრე ვინმეს ელექტრო- გასაღები ბარათის მოპარვა დაცულ სივრცეებში შესაღწევად. ვერიჩიპ კორპორაციამ, რომლის სათავო კომპანია უკვე ათწლეულზე მეტია ყიდის რადიო იარლიყებს ცხოველებისათვის, გაყიდა 7000 მიკროჩიპი მთელს მსოფლიოში, რომელთაგან დაახლოებით 2000-ი ჩაენრგა ადამიანებს. ამათგან ერთ მეათედზე მეტი შეერთებულ შტატებშია და წარმოადგენს ”ნომინალური შემოსავლის წყაროს”, აღიარა კომპანიამ ფასიანი ქაღალდებისა და აქციების კომისიისადმი თებერვალში ჩაბარებულ ანგარიშში. თუმცა, უკვე ხუთი წელია "ვერიჩიპს” მოგება არ უნახავს, რადგანაც ის აწარმოებს მასიურ ინვესტირებას, ორ მილიონ დოლარამდე კვარტალში, ახალი ბაზრების შესაქმნელად. ამჟამად, კომპანია თავის ძალისხმევას მიმართავს ”მაღალ რისკიანი” პაციენტების - გულის დაავადებიანთა, დიაბეტითა და ალცჰაიმერით დაავადებულთა - ჩიპებით აღჭურვაზე. საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში თანამშრომლებს შეუძლიათ პაციენტის მკლავზე ელექტრო-მკითხველის გადავლებით მოახდინონ პიროვნების იდენტიფიცირება და მოიპოვონ მისი სამედიცინო ისტორია. ექიმებისათვის, ”საწყისი კომპლექტი” – 10 კანქვეშა შპრიცით, 10 ვერიჩიპითა და ელექტრო-მკითხველით- ჯდება $1400. პაციენტებისთვის, მიკროჩიპის იმპლანტირება ნიშნავს საკუთარი ჯიბიდან $200-ის დახარჯვას. ამჟამად, სამედიცინო დაზღვევა არ ვრცელდება ჩიპის იმპლანტირებაზე.
თითქმის ორი წელია, კომპანია უსასყიდლოდ სთავაზობს საავადმყოფოებს სკანერებს, მაგრამ მათი გავრცელება საკმაოდ შეზღუდულია. ფასიანი ქაღალდებისა და აქციების კომისიისადმი ჩაბარებული ანგარიშის თანახმად, 515-მა საავადმყოფომ გამოხატა სურვილი მონაწილეობა მიეღო ”ვერიმედის” ქსელში, მაგრამ ამათგან მხოლოდ 100 არის აღჭურვილი და გაწვრთნილი სისტემის გამოსაყენებლად.
ზოგი სვამს კითხვას - რატომ უნდა შეჩერდეს გამოყენება მარტივი ტექნოლოგიის ”მედიკალერტის” (სამდიციონო განგაშის) სამაჯურისა, რომელიც არ საჭიროებს იმპლანტირებას და აფრთხილებს სასწრაფო დახმარების მუშაკებს თუ პაციენტს აქვს სერიოზული ალერგიები ან ქრონიკული დაავადებანი.
”გაუგებარია რა საჭიროა გქონდეს ის კანქვეშ და არა ჯიბეში,” ამბობს ვესტჰიუსი.
ამაზე სილვერმანი ასე პასუხობს: ჩიპის იმპლანტირება ” იმის გარანტიას გაძლევთ რომ, ის თქვენთან იქნება და ეს არ არის სამედიცინო სამაჯური, რომელიც შეიძლება მოიხსნა თუ ის აღარ მოგწონს...”
სინამდვილეში, მიკროჩიპის ამოღებაც შეიძლება სხეულიდან - მაგრამ არც ისე ადვილად როგორც ხიწვისა.
მიკროჩიპის კაპსულა შესაძლოა გადაადგილდეს სხეულში ან, ჩაიმარხოს მკლავის სიღრმეში. როდესაც ასეთი რამ ხდება საჭიროა რენტგენული სენსორები და მონიტორები ჩიპის მოსანახად.
სწორედ იმპალანტის შედარებითი მუდმივობის გამოა რომ, ელექტრონული პიროვნული უფლებების საინფორმაციო ცენტრის წარმომადგენელი - მარკ როტენბერგი, ეჭვის ქვეშ აყენებს მოტივს კომპანიისა, რომელიც ახდევინებს წლიურ გადასახადს კლიენტების ინფორმაციის შენახვაში
.
სამსახურეობრივი მოვალეობის შესასრულებლად ამერიკელების სხეულებში, ელექტრონული საიდინტეფიკაციო მოწყობილობის ჩანერგვის ფაქტმა საზოგადოებაში გაცხარებული კამათი გამოიწვია. ზოგიერთებისათვის, მიკროჩიპი არაჩვეულებრივი გამოგონებაა - მაღალ ტექნოლოგიური დამხმარე ხელსაწყო, რომელიც გააუმჯობესებს ატომური ელექტროსადგურებისა და სამხედრო ბაზების უსაფრთხოებას, დაეხმარება ხელისუფლებას ალცჰაიმერის ავადმყოფობით დაავადებული უგონოდ მოხეტიალე პაციენტების პირადობის დადგენაში, საშუალებას მისცემს მომხმარებლებს შეიძინონ საყიდლები, სრული მნივნელობით, ჩიპიანი ხელის ერთი მოქნევით.
სხვებისთვის, ადამიანების ამგვარი დადაღვა გულისხმობს ”ორველისეულ” (იგულისხმება ”1984” რომანის ავტორი ჯორჯ ორველი), გადახვევას იმ მრავალ საუკუნიანი ისტორიიდან და ტრადიციიდან, რომელის თანახმადაც ადამინებს გააჩნიათ გადაადგილებისა და მოქმედების თავისუფლება. ჩიპების ადამიანებში ჩანერგვა, ამტკიცებენ ისინი, შეიძლება დაიწყოს ალცჰაიმერის პაციენტებით, ან არმიის სპეც. დანიშნულების ნაწილების ჯარისკაცებით, მაგრამ საბოლოოდ შემოთავაზებული იქნება დამნაშავეთათვის, მიმაგრებით საპყრობილედან განთავისუფლებულთათვის, შემდეგ იგი გავრცელდება სექსუალურ დანაშაულთა ჩამდენთზეც, მერე კი არალეგალური იმიგრანტებისათვის - საბოლოო ანგარიშში ამა თუ იმ კატეგორიაში მომხდარი ამერიკელების უმრავლესობა აღმოჩნდება ელექტრონული მიკროჩიპის მატარებელთა შორის.
კვალის მარეგისტრირებელი საშუალებებით ყველაფრის აღჭურვის კონცეფცია ამერიკელებისათვის უცხო არ არის. 30 წლის წინ, პირველი ელექტრონული იარლიყები მიამაგრეს მსხვილფეხა საქონელს რათა მენახირეებს თვალი ედევნებინათ ჯოგის გამრავლებისა და კვების ჩვევებზე. 1990-იან წლებში კი უკვე , მილიონობით ჩიპი ჩაენერგა სხვა საქონელს, ძაღლებს, კატებს, სადოღე ცხენებსაც კი.
"მიკროჩიპები შესაძლებელია გამოყენებულ იქნას შეერთებული შტატების შეიარაღებულ ძალებში სამხედრო მოსამსახურის პიროვნების გამოსაცნობი ლითონის გულსაკიდების შესანაცვლებალად” - განაცხადა, 2005 წლის 11 ივნისს, ჯანადაცვისა და სოციალური უზრუნვლყოფის სამდივნოს ყოფილმა თავმჯდომარემ, ხოლო ამჟამად, 2008 წლის საპრეზიდენტო არჩევნების კანდიდატმა ტომი ტომპსონმა. ამჟამად, მიკროჩიპებს ამაგრებენ ავტომობილების ქარსარიდ მინებზე, როგორც საგადასახადო მოწყობილობას ფასიან გზებზე გასასვლელად; აგრეთვე, ”უკონტაქტო” საგადასახადო ბარათებზე, მათ ამონტაჟებენ ”მიშელინის” საბურავებში, ბიბლიოთეკის წიგნებში, პასპორტებში, სამსახუროებრივი დანიშნულების ტანსაცმელში, სამგზავრო ჩანთებში, და, უამრავ მომხმარებელთაგან ფარულად, მთელ რიგ სხვადასხვა პირადი მოხმარების საგნებში, ”ჰიულიტ პაკარდის” პრინტერებიდან ”სანიოს” ტელევიზორებამდე, ”ვოლ მარტში” და ”ბესტ ბაიში” (ფართო მოხმარების მაღაზიათა ქსელები).
მაგრამ CityWatcher.com -ის თანამშორმლები არ იყვნენ მოხმარების საგნები, ან შინაური ცხოველები. ” შეგვაშინა იმან რომ სახელმწიფო კონტრაქტორი, რომლის სპეციალიზაცია სათვალთვალო კამერების დაყენებაა, პირველი იყო ამ ტექნოლოგიის სამუშაო ადგილზე დანერგვაში,” განაცხადა ლიზ მაკინატაირმა, თანაავტორმა წიგნისა -”მზვერავი ჩიპები: როგორ გეგმავენ წამყვანი კორპორაციები და სახელმწიფო თვალყური ადევნონ თქვენს ყოველ მოძრაობას რადიო სიხშირეთა გამომცნობი მოწყობილობების მეშვეობით.”
ბატონმა დარკსმა, CityWatcher.com-ის აღმასრულებელმა ხელმძღვანელმა, აღნიშნა, რომ მან და მისმა თანამშრომლებმაც ნებაყოფილობით ჩაიყენეს ჩიპები.”თქვენ ალბათ ფიქრომთ რომ, ჩვენ ძალით ვუნერგავთ ადამიანებს ჩიპებს” განუცხადა მან ჟურნალისტს,” ეს სინამდვილეს სრულიად არ შეესაბამება.”
მიუხედავად ამისა, კომპანიის განცხადებიდან რამდენიმე დღეში, სამოქალაქო თავისუფლებათა დამცველები და კონსერვატიული ქრისტიანები გაერთიანდნენ მიკროჩიპის ადამინებში ჩანერგვის დასაგმობად.
რადიო სიხშირის გამომცნობი ჩიპებით, ამტკიცებენ ისინი, მალე შესაძლებელი გახდება ის რომ სახელმწიფომ ელქტრონულად ”გაჩხრიკოს” მოქალაქეები - ანუ საიდუმლოდ ჩაატაროს მონიტორინგი, გზის განაპირა და ფეხით მოსიარულეთა ზონებში რადიოსიხშირის ელექტრო- მკითხველი მოწყობილობების განლაგებით. მათი გამოყენება შესაძლებელია, აგრთვე, სამასხურში თანამშრომლების დასაბეზღებლად - თუ რამდენი დრო დაჰყვეს მათ შესვენებაზე, საპირფარეშოში, თამბაქოს მოსაწევად განკუთვნილ ადგილას. შეიძლებელი იქნება ეს ინფორმაცია თვალისდახამხამებაში გადაიცეს, ჩაიწეროს და შენახულ იქნას კომპანიის კერძო საინფორმაციო საცავებში.
”შესაძლებელია თუ არა, რომ მიკროსქემა ჩაინერგოს პიროვნების სხეულში, მისი ყოველი მოძრაობის დასაფიქსირებლად? ამ საკითხის განხილვა ამჟამად მიმდინარეობს. თქვენ მოგიხდებათ ამ საკითხზე გადაწყვეტილების მიღება, თქვენი ამ თანამდებობაზე ყოფნის ვადის დასრულდებამდე.” - განუცხადა დემოკრატმა სენატორმა დელავერიდან, ჯო ბაიდენმა ჯონ რობერტსს, მისი უზენაესი სასამართლოს წევრობის დასამტკიცებლად გამართულ სხდომაზე, 2005 წლის 12 სექტემბერს.
”ბოლოს და ბოლოს,” ამბობს კატერინ ალბრეხტი, პიროვნულ უფლებათა დამცველი, რომლიც მომხმარებელთა განათლებისა და რადიო სიხშირეთა გამომცნობი ჩიპების სპეციალისტია, ”არსებობს იმის საშიშროება რომ, სახელწიფო, ან დამსაქმებელი, ერთ მშვენიერ დღეს განაცხადებს - ან ჩიპი ჩაისვი, ან იშიმშილე.” ზოგიერთმა ქრისტიანმა კრიტიკოსებმა ჩიპების ჩანერგვაში დაინახეს აღსრულება ბიბლიური წინასწარმეტყველებისა, რომელშიც აღწერილია ბოროტების ჟამი, როდესაც ადამიანებს აიძულებენ მიიღონ ”მხეცის ნიშანი” თავიანთ სხეულებზე, იმისთვის რომ იყოდონ და გაყიდონ.
გარი ვოჰლშილდი, მიჩიგანის შტატის ქალაქ ლოველის რომაულ კათოლიკური ორგანიზაციის ”ამა ბოლო ჟამთა სამღვდელოებათას” პრეზიდენტმა შექმნა ვებ გვერდი რომელზეც დაუკავშირა მიკროჩიპები აპოკალიპტურ წინასწარმეტყველებას წმ.იოანეს გამოცხადების წიგნიდან.
”როგორც ბიბლია ბრძანეს ღვთის რისხვა დაატყდება მათ ვინც მიიღებს მხეცის ნიშანს. ისინი ვინც უარყოფენ სატანურ ჩიპს გადარჩებიან” - ამბობს ვოჰლშილდი.
11 სექტემბრის ტერაქტების შემდეგ ამერიკაში ელექტრონული თვალთვალი უამრავი სხვადასხვა სახით ხორციელდება: ბენზინგასამართ სადგურებზე დაყენებული ვიდიო კამერებით; მოზარდის შარვლის უკანა ჯიბეში ჩადებული მობილური ტელეფონით; სუპერმარკეტის სასყიდლების ურიკაზე მიმაგრებული რადიო იარლიყით; პორშეს ავტომობილში ჩაყენებული მანქანის გატაცაბის საწინააღმდეგო ”ლოჯეკის” მოწყობილობით, და სხვ.
”ჩვენ სინამდვილეში აღმოვჩნდით ამერიკაში ტოტალური თვალთვალის საზოგადოების შექნის საწყისებთან, სადაც ნებისმიერი მოძრაობა, ნებისმიერი ქმედება - ზოგიერთთა მტკიცებით კი, მომავალში ჩვენი ნებისმიერი აზრიც კი - გამოიკვლევის, თვალთვალის, მიყურადების, ჩაწერისა და ანალიზის ობიექტი გახდება.” განაცხადა კოლუმბიის ოლქის ქალაქ ვაშინგტონში მდებარე ამერიკის სამოქალაქო უფლებათა კავშირის ტექნოლოგიისა და თავისუფლების პროგრამის დირექტორმა, ბარრი სტაინჰარდტმა. რადიო სიხშირეთა გამომცნობმა ტექნოლოგიამ, სტეინჰარდტის აზრით, ”შესაძლოა კრიტიკული როლი ითამაშოს ამგვარი საზოგადოების შექმნაში.”
თავისი დიზაინით ეს იარლიყი საკმაოდ მარტივია: სამედიცინო ხარისხის შუშის კაპსულა შეიცავს სილიკონის კომპიუტერულ ჩიპს, სპილენძის ანტენასა და ”კონდენსატორს”, რომელიც ელექტრომაგნიტური მკითხავის მეშვეობით გადასცემს ჩიპზე შენახულ მონაცემებს.
ჩვენ გვჭირდება სისტემა საზოგადოებისათვის არასაშიშ პირთა მუდმივი იდენტიფიკაცისათვის. საზოგადოების უმრავლესობა არასდროს ააფეთქებს რაიმეს და ამიტომ უნდა შემუშავდეს დღეს არსებულ ფოტო საბუთებზე უფრო მოსახერხებელი რამ... მე სულაც არა ვარ იმის წინააღმდეგი რომ, ჩემს ხელში სამუდამოდ ჩაინერგოს ისეთი რამ რაც მოახდენს ჩემს იდენტიფიცირებას.” -”, განაცხადა CBS-TV-ის კომენტატორმა ენდი რუნიმ ახალი ამბების პროგრამაში, ”60 წუთში” რომელიც ეთერში 2002 წლის 10 თებერვალს გავიდა.
იმპლანტირება სწრაფი და შედარებით მარტივი პროცედურაა. ადგილობრივი ანესთეზიის შემდეგ, სპეციალური შპრიცით მიკროჩიპი ხელის კანქვეშ შეჰყავთ.
”ისეთივე გრძნობაა როგორც, ვაქცინირების დროს - კანზე ცოტაოდენი წნევის შეგრძნება, სპეციფიური ტკივილის გარეშე,” ამბობს ჯონ ჰალამკა, ბოსტონის Beth Israel-ს სახელობის სამედიცინო ცენტრის სასწრაფო დახმარების ექიმი.
მას ორი წლის წინ ჩაუდგეს ჩიპი, ”ასე რომ, თუ მე ოდესმე მოვხვდი ავარიაში, და უგრძნობლად მომიყვანეს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში, მაშინ ექიმები სწრაფად შეძლებენ ჩემი პირადობის დადგენას, ხოლო ჩემი სამედიცინო ისტორია მათთვის იქვე იქნება ხელმისაწვდომი. ჩიპიანი პიროვნების სამედიცონო მონაცემების გამუდმებით განახლება შეიძლება, რადგანაც ინფორმაცია ინახება ინტერნეტით მისაწვდომ საინფორმაციო ბაზაში. ჰალამკა განიხილავს თავის ჩიპს როგორც მორიგ ახალ ტექნოლოგიას, რომელსაც პრაქტიკული დანიშნულება აქვს. თუმც ისიც ნათელია, აღიარებს ის, რომ იმპლანტირებული რადიო სიხშირის იდენტიფიკატორის ფლობას მოჰყვება გარკვეული არასასურველი შედეგები.
”ჩემი მეგობრები მეუბნებიან რომ მე ”დადაღული” ვარ სიცოცხლის ბოლომდე და მე დავკარგე ჩემი ანონიმურობა. გულახდილად რომ გითხრათ, ვფიქრობ ისინი არ სცდებიან.”
მიკროჩიპის მომხრეები და მოწინააღმდეგენი იზიარებენ იმ აზრს რომ, ამერიკელები ეჭვისთვალით აღიქვამენ მიკროჩიპისა და რადიო სიხშირის საიდენტიფიკაციო მოწყობილობის მაგვარ ტექნოლოგიებს. ბევრი სვამს კითხვას: გააჩნია თუ არა თანამედროვე ჩიპებს გლობალური პოზიციონირების გადამცემები, რომელნიც საშუალებას მისცემენ მთავრობას ზუსტად დაადგინოს პიროვნების ადგილმდებარეობა ნებისმიერ დროს? (ასეთი ტექნოლოგია ჯერ არ არსებობს.)”სრულიად შესაძლებელია წარმოვიდგინოთ, რომ ახლო მომავალში ადამიანს რომელსაც სამედიცინო მოსაზრებებით აქვს ჩადგმული მიკროჩიპი, ბოროტმოქმედთა მსხვერპლი შეიქმნას, რომლებსაც ამ ადამიანის გადაადგილების დაფიქსირებისათვის თავისუფლად შეეძლებათ რადიო სიხშირეთა დამაფიქსირებელი მოწყობილობის დამალვა მსხვერპლის სახლში, ან სახლის კართან.” - განაცხადა სინდი სოუთვორსმა, ოჯახური ძალადობის აღკვეთის ეროვნული ქსელის ტექნოლოგიის განყოფილების დირექტორმა, ქალაქ ვაშინგტონში 2007 წლის 7 ივნისს.
მაგრამ, შეძლებს თუ არა ტექნოლოგიაში გათვითცნობიერებული ბოროტმოქმედი დააკავშიროს რადიო სიხშირეთა მკითხავები-სკანერები ვიდეო კამერებთან და გადაიღოს ფირზე პიროვნების სახლში ყოველი შესვლა - გამოსვლა? (საკმაოდ ადვილადაა შესაძლებელი, მართალია ჯერ-ჯერობით არც თუ ისე იაფია ამის გაკეთება. დღესდღეობით, ეს ელექტრო-მკითხაველები ღირს $300 და მეტიც.) ხოლო, რაც შეეხება ქურდებს? შესძლებენ თუ არა ისინი რადიო სიხშირის მკითხველების თვითონ გაკეთებას, და ფარულად სხეულში ჩაყენებული მიკროჩიპიდან პირადობის საიდენტიფიკაციო ინფორმაციის ამოკითხვას? (დიახ. ასეთ ხრიკს საკუთარი სახელიც კი გააჩნია - ”სპუფინგი” ანუ თაღლითობა.) რამდენი ხანია არსებობს მიკროჩიპი? (დაახლოვებით 10-15 წელი.) თუ მიკროჩიპის ტარება მოგბეზრდათ, შეიძლება თუ არა მისი უმტკივნეულოდ მოშორება? (მოკლე პასუხია: არა.)
დღესდღეობით, სტაინჰარდტი და პიროვნული უფლებების სხვა ქომაგები საიდენტიფიკაციო საბუთების - პასპორტების, მართვის მოწმობებისა და მსგავსი საბუთების - მიკრო ჩიპებით აღჭურვას, ამერიკელების პიროვნული უფლებების შელახვის როგორც უფრო რეალურ საშიშროებას ისე აღიქვამენ , ვიდრე ადამიანის სხეულში ჩიპების ჩანერგვას. საავადმყოფოების, ექიმთა ოფისების, პოლიციის განყოფილებებისა და სამთავრობო სააგენტოების აღჭურვა რადიოსიხშირეების გამომცნობი ელექტრო-მკითხველებით ძვირი დაჯდება, პერსონალის გაწვრთნას დრო დასჭირდება. სტაინჰარდტს მიაჩნია რომ ” ბევრი როგორც არასასიამოვნო პროცედურას ისე მიიღებს ჩიპების მკლავში, ან სხეულის სხვა ნებისმიერ ადგილში, ჩასმას.” მაგრამ, საკმაოდ საინტერესო რამ მოხდა 2004 წლის მარტში ესპანეთში, ბარსელონას, ”ბაჰა ბიჩ კლუბში” - ღამის კლუბში, რომელიც 25 წლამდე ახალგაზრდებს ემსახურება- სადაც ე.წ. ”იმპლანტ ღამეების” ჩატარება დაიწყეს.
თეთრხალათიანი, რეზინის ხელთათმანიან ხელში შპრიცით, კომპანიის ”ჩიპების ჩამდგმელი” მისეირნობდა კლუბში მოსული ვაჟებისა და ახალგაზრდა ქალების რიგის გასწვრივ და ანესტეზიის შემდეგ რაიმე წინააღმდეგობის გარეშე თავისუფლად უნერგავდა მათ მკლავებში მიკროჩიპებს.
”როდესაც ადამიანის სხეულში მიკროჩიპი იმპლანტირდება, ეს უკვე არა მხოლოდ პიროვნული უფლებების დარღვევის,, არამედ ადამიანის უფლებიბის ხელყოფის საკითხიც ხდება.” – 2007 წლის 5 ივნისს განაცხადა პიროვნული უფლებების ელექტრონული ინფორმაციის ცენტრის დირექტორმა, მარკ როზენბერგმა.
მაინც რა სარგებელს ხედავენ ზოგიერთები ამ მიკროჩიპებში. კომფორტს!- იმპლანტირებულები რაიმე დაყოვნების გარეშე შეძლებენ ჩაუქროლონ კლუბის შესასვლეთან მდგარ მცველებსა და კლუბში მოხვედრის მსურველთა რიგებს, მათთვის ფართედ გაიღება კლუბის ელიტარული წევრებისთვის განკუთვნილი ოთახების კარები, შესძლებენ ნაღდი ფულისა ან საკრედიტო ბარათების გარეშე გადაიხადონ სასმელების საფასური რადგან კლუბის ელიტარული წევრის ჩიპის საიდენტიფიკაციო ნომერი მიბმულია მომხმარებლის საფინანსო ანგარიშებზე და ინახება კლუბის კომპიუტერში.
ჩიპის საკუთარ სხეულიში იმპლანტირების შემდეგ, კლუბის მფლობელმა, კონრად კ. ჩეისმა, განაცხადა რომ ჩიპის ჩადგმა დიდ პრობლემას არ წარმოადგენს მისი კლუბის კლიენტებისათვის, რადგანაც ”თითქმის ყველას აქვს სხეულის სხვადასხვა ნაწილებში ჩასმული ლითონის სამკაულები, სვირინგები ან იმპლანტირებული სილიკონი.”
ელიტარული ჩიპის ჩადგმა მალე გავრცელდა ჰოლანდიის როტერდმის ”ბაჰა ბიჩის კლუბში”, შოტლანდიის ქალაქ ედინგურგის ”სობა ბარში” და ფლორიდის შტატის ქალაქ მაიამი ბიჩში მდებარე ”ამიკა ღამის კლუბში”.
ამავე წელს, მექსიკის გენერალურმა პროკურორმა, რაფაელ მასედომ, გააკეთა განცხადება რომელმაც აღტაცებაში მოიყვანა ჩიპის მხარდამჭერნი და შეაშინა პიროვნულ უფლებათა ქომაგნი: მან და მისი აპარატის 18 წევრმა ჩაიდგეს მიკროჩიპები, საიდუმლო საბუთების საცავი ოთახის უსაფრთხოების გასაუმჯობესებლად, რომლის კარი იღებოდა მხოლოდ ”პორტალური ელექტრო-მკითხავით” ჩიპის სკანირების შემდეგ.
მაგრამ, გააუმჯობესა თუ არა ამ მოვლენამ მექსიკელთა უსაფრთხოება?
"არსებითად ვერ გააუმჯობესა”, თქვა მასაჩუსეტის შტატის ქალაქ კემბრიჯში უშიშროების საკითხების დამოუკედებელმა მკვლევარმა, ჯონატან ვესტჰიუზმა. მან შექმნა ”ემულიატორი”, ანუ ხელით სატარებელი მოწყობილობა რომელიც ახდენდა იმპლანტირებული ჩიპების ელექტრონულ კლონირებას. კომპიუტერული უშიშროების ექსპერტების ჯგუფთან ერთად მან ტელეგადაცემაში მოახდინა იმის დემონსტრირება თუ რამდენად ადვილია ჩიპიდან ინფორმაციის მოტაცება.
ჯონ ჰოპკინსის უნივერსიტეტის მკლევარი, ადამ სტაბლფილდი, რომელიც ამ გუნდის წევრი გახდა, განმარტავს: ”საკმარისია რამოდენიმე სანტიმეტრში ჩაუარო ჩიპიან პიროვნებას რომ გადმოიწერო მისი ჩიპის კოდი, ხოლო შემდეგ ღილაკის დაჭერით გაუმეორო იგივე საიდენტიფიკაციო ნომერი ნებისმიერ მკითხველ-სკანერს და შენ პრაქტიკულად ითვისებ სხვა ადამიანის პიროვნებას.”
კომპანია, რომელიც ადამინებისათვის საინპლანტაციოდ ჩიპებს აწარმოებს, ფლორიდის შტატის ქალაქ დელრეი ბიჩის ”ვერი ჩიპ” კორპორაცია, ეთანხმება ჩიპის ზემოთაღწერილ ნაკლს, მიუხედავად იმისა რომ, ის ახდენს თავისი რადიო იარლიყებისა და პორტალური სკანერების რეკლამირებას როგორც უმაღლესი დონის დაცვის კლასიფიკაციის მქონე ობიექტების და ატომურ ელექტროსადგურთათვის აუცილებელ მოწყობილობას.
”ინფორმაციის მიტაცება რადიო სიხშირეების მოწყობილობებიდან სიძნელეს არ წარმოადგენს,” ამბობს კომპანიის ხელმძღვანელი სკოტ სილვერმანი. ამავე დროს, ”მხოლოდ თვით ჩიპს გააჩნია უნიკალური 16 ციფრიანი საიდენტიფიკაციო ნომერი, რომლის შესაბამისი ინფორმაცია ინახება საინფორმაციო ბაზაში.”
ამ ნაკლის გათვალისწინებითაც, ამტკიცებს ის, მაინც უფრო ძნელია ვერიჩიპის კლონირება ვიდრე ვინმეს ელექტრო- გასაღები ბარათის მოპარვა დაცულ სივრცეებში შესაღწევად. ვერიჩიპ კორპორაციამ, რომლის სათავო კომპანია უკვე ათწლეულზე მეტია ყიდის რადიო იარლიყებს ცხოველებისათვის, გაყიდა 7000 მიკროჩიპი მთელს მსოფლიოში, რომელთაგან დაახლოებით 2000-ი ჩაენრგა ადამიანებს. ამათგან ერთ მეათედზე მეტი შეერთებულ შტატებშია და წარმოადგენს ”ნომინალური შემოსავლის წყაროს”, აღიარა კომპანიამ ფასიანი ქაღალდებისა და აქციების კომისიისადმი თებერვალში ჩაბარებულ ანგარიშში. თუმცა, უკვე ხუთი წელია "ვერიჩიპს” მოგება არ უნახავს, რადგანაც ის აწარმოებს მასიურ ინვესტირებას, ორ მილიონ დოლარამდე კვარტალში, ახალი ბაზრების შესაქმნელად. ამჟამად, კომპანია თავის ძალისხმევას მიმართავს ”მაღალ რისკიანი” პაციენტების - გულის დაავადებიანთა, დიაბეტითა და ალცჰაიმერით დაავადებულთა - ჩიპებით აღჭურვაზე. საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში თანამშრომლებს შეუძლიათ პაციენტის მკლავზე ელექტრო-მკითხველის გადავლებით მოახდინონ პიროვნების იდენტიფიცირება და მოიპოვონ მისი სამედიცინო ისტორია. ექიმებისათვის, ”საწყისი კომპლექტი” – 10 კანქვეშა შპრიცით, 10 ვერიჩიპითა და ელექტრო-მკითხველით- ჯდება $1400. პაციენტებისთვის, მიკროჩიპის იმპლანტირება ნიშნავს საკუთარი ჯიბიდან $200-ის დახარჯვას. ამჟამად, სამედიცინო დაზღვევა არ ვრცელდება ჩიპის იმპლანტირებაზე.
თითქმის ორი წელია, კომპანია უსასყიდლოდ სთავაზობს საავადმყოფოებს სკანერებს, მაგრამ მათი გავრცელება საკმაოდ შეზღუდულია. ფასიანი ქაღალდებისა და აქციების კომისიისადმი ჩაბარებული ანგარიშის თანახმად, 515-მა საავადმყოფომ გამოხატა სურვილი მონაწილეობა მიეღო ”ვერიმედის” ქსელში, მაგრამ ამათგან მხოლოდ 100 არის აღჭურვილი და გაწვრთნილი სისტემის გამოსაყენებლად.
ზოგი სვამს კითხვას - რატომ უნდა შეჩერდეს გამოყენება მარტივი ტექნოლოგიის ”მედიკალერტის” (სამდიციონო განგაშის) სამაჯურისა, რომელიც არ საჭიროებს იმპლანტირებას და აფრთხილებს სასწრაფო დახმარების მუშაკებს თუ პაციენტს აქვს სერიოზული ალერგიები ან ქრონიკული დაავადებანი.
”გაუგებარია რა საჭიროა გქონდეს ის კანქვეშ და არა ჯიბეში,” ამბობს ვესტჰიუსი.
ამაზე სილვერმანი ასე პასუხობს: ჩიპის იმპლანტირება ” იმის გარანტიას გაძლევთ რომ, ის თქვენთან იქნება და ეს არ არის სამედიცინო სამაჯური, რომელიც შეიძლება მოიხსნა თუ ის აღარ მოგწონს...”
სინამდვილეში, მიკროჩიპის ამოღებაც შეიძლება სხეულიდან - მაგრამ არც ისე ადვილად როგორც ხიწვისა.
მიკროჩიპის კაპსულა შესაძლოა გადაადგილდეს სხეულში ან, ჩაიმარხოს მკლავის სიღრმეში. როდესაც ასეთი რამ ხდება საჭიროა რენტგენული სენსორები და მონიტორები ჩიპის მოსანახად.
სწორედ იმპალანტის შედარებითი მუდმივობის გამოა რომ, ელექტრონული პიროვნული უფლებების საინფორმაციო ცენტრის წარმომადგენელი - მარკ როტენბერგი, ეჭვის ქვეშ აყენებს მოტივს კომპანიისა, რომელიც ახდევინებს წლიურ გადასახადს კლიენტების ინფორმაციის შენახვაში
.
magari gagvedo tooooooooooo
